بررسی چالش های طراحی محیطی پیاده راه ها با تکیه بر معیارهای شهر سالم

منظور از شهر سالم، محیطی اجتماعی و کالبدی است با امکاناتی که انجام تمامی فعالیت های زندگی را با سهولت و با کارایی مطلوب امکان پذیر می سازد. در محلات قدیمی به دلایل مختلفی از حداکثر توان این ظرفیت ها و امکانات استفاده به عمل نمی آید و در اثر گذشت زمان دچار اضمحلال می شوند. هدف از این مقاله ارزیابی ظرفیت ها و کاستی های طراحی محیطی محورهای نائب السلطنه و امامزاده یحیی و اولویت بندی معیارهای 14گانه شهر سالم در این دو محور می باشد .نمونه موردی در این مقاله محور نائب السلطنه در محله سیروس و امامزاده یحیی در محله عودلاجان می باشد که هر دو محور در منطقه 12 شهرداری تهران واقع شده است . همچنین مهاجرت ساکنان قدیمی سبب ازدیاد غلبه کاربری های ناسازگار با مقیاس محله شده و حرکت سواره بر پیاده اولویت دارد. روش تحقیق در نوشتار پیش رو طبقی از روش تحقیق توصیفی- تحلیلی است که در بستر مطالعات کتابخانه ای و میدانی جمع آوری اطلاعات صورت گرفته است. در بدو امر به کندوکاوی در ارتباط با شهر سالم و ابعاد آن پرداخته شده است؛ سپس به کمک ابعاد شهر سالم HCP سایت های مورد مطالعه بر اساس مدل تحلیل شبکه ANP اولویت بندی شده اند. در این روش امکان مقایسه دودویی معیارها،زیرمعیارها و گزینه ها مورد بررسی فراهم می شود. طبق یافته های به دست آمده محور امامزاده یحیی با امتیاز 0.22 دارای معیارهای نزدیکی به شهر سالم می باشد. راهکارهای پیشنهادی در راستای رسیدن به محوری سالم تزریق کاربری هایی با مقیاس محله و سازگار با بافت مسکونی، آرامسازی معابر، حفظ و نگهداری بناهای تاریخی محور و اولویت دادن به حرکت پیاده و ... می باشند.

کلیدواژه ها:

چالش طراحی محیطی ، پیاده راه ، نائب السطلنه ، امامزاده یحیی ، شهر سالم(HCP)