ساماندهی سکونتگاه های شهری با رویکرد شهر سالم ( نمونه موردی: کوی سیزده آبان شهری)

بر اثر توسعه شهر نشینی و پیامدهای ناشی از آن ، از عوامل تهدید کننده ی فضاهای شهری و مسکونی معاصراست . افزایش دامنه ناهنجاری در شهرها عرصه زندگی سالم بر انسانها تنگ می شود و ضرورت تلاشی همه جانبه برای نجات شهر و سالم کردن آن با احساس می شود. شهرها به عنوان مهم ترین سکونتگاه های بشری باید بستر ساز زندگی سالم و با کیفیت برای شهروندان باشد. مطرح شدن ایده شهر سالم در پی نارضایتی از وضعیت شهرهای امروزی و اینکه شهرهای ما مکان های سالمی برای زندگی انسان ها نیستند. این پژوهش می کوشد با بررسی رویکردشهر سالم و پروژه اجرا شده در ایران ( کوی سیزده آبان) به عنوان راهکاری در جهت ارتقا سکونتگاههای شهری ارائه شود. نتایج حاصل از این تحقیق نشانگر این است که ، شناسایی نواحی محلی، همکاری میان بخشی، مشارکت اجتماعی شهروندان و عدالت محوری می تواند موجب ارتقا سلامت وکیفیت زندگی ساکنان شود. بدین منظور با بهرگیری از روش تحقیق توصیفی و گرد آوری داده ها و اطلاعات، از طریق مطالعات اسنادی- کتابخانه ای به معرفی این رهیافت پرداخته ایم..

کلیدواژه ها:

سلامت ، شهرسالم ، سکونتگاه های شهری ، کیفیت زندگی