مقایسه ساختارهای فضایی و کالبدی بازار سنتی و مراکز تجاری معاصر

تجارت به عنوان مهم ترین شکل مبادله اجتماعی، از جمله فعالیت های انسان ها می باشد. فعالیتی که سبب احداث فضاها و مکان های اختصاصی به نام بازار شده است. بازار به عنوان یکی از شریان های اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی و کالبدی شهر می باشد.برای دادن تعریف کلی از بازار می توان آن را در کل حلقه ای مرتبط کننده یک واسطه در نظام اقتصادی کشور دانست. این عنصر محل کانون داد و ستد بوده و ارتباط مستقیم بین عرضه و تقاضا را برقرار می کند.معماری گذشته ایران که همواره با تکیه بر خصایص پایدار از جایگاه ویژه ای بر خوردار می باشد. اما در عصر حاضر در اثر مواجهه با عوامل متعدد، الخصوص تاثیر پذیری از مظاهر تمدن صنعتی شده غرب از حقیقت فاصله گرفته و به صورت غیر بومی تبدیل شده است. و با طراحی جدید فضاها، با غفلت از اندیشه پیشینیان با سنت فکری ایرانی هم خوانی نداشته و خصوصیات ملی و فرهنگی کشور را دگرگون کرده است.در این پژوهش بر اساس فرآیند اجرا کیفی است. و طبق منطق اجرای پژوهش استقرایی می باشد. نمونه موردی بازار مورد تحلیل و بازنگری قرار گرفته و به مقایسه تطبیقی آن با بازار امروزی می پردازد. روش گردآوری داده ها براساس کتابخانه ای و میدانی می باشد.این مقاله متمرکز بر شناخت سیر تحول عنصر شهری بازار و چگونگی ارتباط با جامعه می باشد و سعی بر این دارد تا به تفاوتهای بازار سنتی و معاصر بپردازد. واین پژوهش براساس فرآیند اجرا کیفی ، و طبق منطق اجرای پژوهش استقرایی است .پرداختن به این موضوع ضرورت دارد تا چگونه می توان با بهره گیری از الگوهای پیدایش بازار و عوامل تاثیر گذار در تحول بازار در اجتماع ، اصول بازار سنتی ایرانی را بازنگری کرد ، و در بازار به مفهوم امروزی آن که مرکز تجاری می باشد، رسید. حال این موضوع مطرح می شود که علت اصلی سیر تحول شکل گیری بازارهای سنتی و بازارهای معاصر چه چیزی می تواند باشد.

کلیدواژه ها:

معماری ، فضای شهری ، عناصر بازار ، کیفیت فضایی