بررسی تطبیقی مبانی نظری مدیریت توسعه اقتصادی در کشورهای توسعه یافته با قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران

توسعه اقتصادی همواره متضمن منافع مادی و تکنولوژی و آزادی های متنوع است و از طرف دیگر بی عدالتی، تخریب فرهنگی، مسائل زیست محیطی و تخریب طبیعت واز همه مهمتر بی محتوی شدن زندگی و عدم معیاری برای یافتن حقیقت و ارزش های واقعی را به ارمغان آورده است. در بیان تبیین مفاهیم توسعه اقتصادی بیش از همه چیز باید انسان و ارزش های والای انسانی محور قرار گیرد. اگر تعیین سیمای انسان وارزش های انسانی و هدف سعادتمند نمودن انسان در سرلوحه الگوهای توسعه قرار گیرد، دیگر هر تعریفی از توسعه که صرفاً اقتصادی، فنی، سازمانی یا مدیریتی باشد، کافی نخواهد بود. در این شرایط ما نیاز به حکمتی داریم که با علوم ما سنخیت داشته باشد. حکمتی که دیدگاه وسیعتری را از هدف های زندگی انسانی وتلاش های انسانی ارائه کرده و برای فرموله کردن الگوی توسعه رهنمون بدهد. عوامل و زمینه های مختلفی در غرب باعث توسعه اقتصادی شد. دستاوردهای علمی و صنعتی غرب، محصول تلاش های انسان غربی در تلقی جدید از خدا و دین و دنیا است و محصول یک فرایند تاریخی چند قرنی است. از این جهت، شناخت توسعه اقتصادی در غرب مستلزم شناخت مبانی هستنی شناسی، انسان شناختی، جامعه شناختی، سیاسی و اقتصادی است. فرض موجود در این تحقیق این است که علت اساسی توسعه اقتصادی در غرب، عمل عقلایی و پویای علم و تکنولوژی که خود ناشی از درک جدیدنیست. انسان و ارزش های انسانی است. در این راستا نگاهی به برخی از اصول قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران و تطبق دیدگاه اسلام با مبانی توسعه اقتصادی در غرب، خطوط کلی توسعه اقتصادی مبتنی بر رشد، عدالت، پایداری و کارایی مطلق را جلوه گر می سازد. هدف این تحقیق نیز عبارتند از شناخت مبانی نظری توسعه اقتصادی در غرب و استفاده از نکات مثبت آن و لزوم توجه بیشتر به مبانی اقتصادی از دیدگاه اسلام می باشد.

کلیدواژه ها:

قانون اساسی ، مبانی نظری اقتصادی ، توسعه سرمایه داری ، اقتصاد اسلامی