بررسی رابطه سرمایه اجتماعی با توسعه مدیریت دانش در سازمان های دولتی (مطالعه موردی: سازمان توسعه تجارت ایران)

مقاله حاضر در راستای مبانی نظری مبحث سرمایه اجتماعی به موضوع بررسی رابطه سرمایه اجتماعی با توسعه مدیریت دانش سازمانی پرداخته است. مقاله حاضر تحقیق توصیفی از نوع پیمایشی می باشد. همچنین از آنجایی که نتایج این تحقیق می تواند به طور عملی مورد استفاده قرار گیرد، یک تحقیق پژوهشی کاربردی نیز می باشد. با توجه به قلمرو مکانی و زمانی، جامعه آماری پژوهش شامل سازمان توسعه تجارت ایران می باشد که تعداد کل این افراد، در بازه زمانی تحقیق 560 نفر بوده که طبق جدول مورگان تعداد 220 نمونه از طریق روش نمونه گیری تصادفی انتخاب شده اند. روایی این آزمون با توجه به استاندارد بودن پرسشنامه مورد تأیید قرار گرفته و ا ز نوع روایی قضاوتی است. در این تحقیق به منظور تعیین پایایی آزمون از روش آلفای کرونباخ استفاده گردیده است. برای انجام این آزمون داده های به دست آمده از 30 عدد پرسشنامه تکمیل شده با نرم افزار SPSS تجزیه و تحلیل گردید و نتایج نشان می دهد آلفای خروجی از نرم افزار SPSS برای بعد ساختاری، شناختی، ارتباطی و مدیریت دانش به ترتیب برابر 0.831، 0.794، 0.783 و 0.851 می باشد. بنابراین آزمون از پایایی قابل قبولی برخوردار است. در این پژوهش از روش های موجود در آمار توصیفی (جدول توزیع فراوانی، میانگین، انحراف معیار) و آمار استنباطی (k-s اسپیرمن، فریدمن)، برای خلاصه و تجزیه و تحلیل داده های پژوهش استفاده گردید. نتایج حاصل از تحقیق نشان می دهد که بین ابعاد سرمایه اجتماعی و مدیریت دانش رابطه معناداری وجود دارد. در پایان تحقیق، ضمن ارائه تفصیلی نتایج و یافته ها، موارد مذکورجمع بندی شده و پیشنهادات کاربردی مرتبط با آن برای مدیران و کارکنان ارائه گردید.

کلیدواژه ها:

سرمایه اجتماعی ، مدیریت دانش ، بعد ساختاری ، بعد شناختی ، بعد ارتباطی