شناسایی نیاز های فرهنگی، تربیتی و اجتماعی اعضای هیأت علمی دانشگاه فرهنگیان استان اصفهانو نقش آن در تربیت فرهنگی دانشجو - معلمان

هدف اصلی پژوهش حاضر شناسایی نیازهای فرهنگی، تربیتی و اجتماعی اعضای هیأت علمی دانشگاه فرهنگیان استان اصفهان است. این پژوهش از نوع کاربردی و روش آن توصیفی - تحلیلی و پیمایشی است و در انجام آن از دو روش کیفی و کمی استفاده شده است. جامعه آماری بخش کیفی 19 نفر از صاحب نظران تعلیم و تربیت کشور بود که به روش نمونه گیری هدفمند انتخاب شدند. جامعه آماری بخش کمی تمام 91 نفر اعضای هیأت علمی دانشگاه فرهنگیان استان اصفهان بود که به روش نمونه گیری تصادفی 78 نفر از آنان به عنوان نمونه انتخاب گردید. داده های پژوهش از طریق مصاحبه نیمه ساختار یافته و پرسشنامه محقق ساخته گردآوری گردید. طبق نتایج پژوهش در بخش کیفی مهمترین نیازهای آموزشی اعضای هیأت علمی دانشگاه فرهنگیان استان اصفهان عبارتند از: 1- نیاز های دینی با تأکید بر تعلیم و تربیت اسلامی، 2– نیازهای اخلاقی، فرهنگی و اجتماعی شامل چهار حیطه فرهنگی، اجتماعی، اخلاقی و سیاسی. یافته های پژوهش در بخش کمی نیز نشان داد که میزان نیاز اعضای هیأت علمی دانشگاه فرهنگیان به آموزش در هر دو زمینه پیشنهادی بیشتر از سطح متوسط است. مهمترین نیاز اعضای هیات علمی دانشگاه فرهنگیان در زمینه فرهنگی مربوط به گویه «آگاهی از نقش اساتید در ارتباط با حفظ، انتقال، اصلاح و بازآفرینی فرهنگ» و مهمترین نیاز آنان در زمینه معارف دینی مربوط به گویه «توانایی کاربرد روش ها و دلالت های تربیتی موجود در قرآن و نهج البلاغه» بوده است

کلیدواژه ها:

نیازسنجی ، نیازهای فرهنگی ، تربیتی و اجتماعی ، اعضای هیأت علمی