چرا قلب نوآوری در مدیریت دانش در ایران نتپد؟

عصر کنونی، عصر تحولات و تغییرات شگرف درفناوریهاست . با چشم اندازی به فعالیت های مالی و عملکرد سال های اخیرشرکتهایی مثلApple ، Coca Cola ، GE ، ( ام 3 )M3و حتی تعدادی از شرکت های ایرانی م ی توان مشاهده نمودکه نوآوری و سودآوری از طریق تجاری سازی دانش به صورت یک عامل موفقیت آمیز برای این شرکتها در آمده است .مسئله ای که در حال حاضر در برخی از سازمان های موفق ما وجود دارد این است که این چرخه با پیچیدگی های زیادی همراه است.برخی شرک ت های ما که دانش در آنها تاثیر مستقیمی در ارائه محصولات و خدماتشان دارد هر از چندگاهی محصول یا خدمتی نوآورانه ارائه می کنند اما این نوآوری یا دانش جدید برای آنها پولساز نمی شود .رشته مدیریت دانش به عنوان منبع و سرچشمه اصلی مزیت رقابتی در آینده شناخته شده است. این بدان معنا نیست که در دنیای رقابتی امروز نمی توان از مدیریت دانش برای کسب مزیت رقابتی و پیشبرد اهداف و مقاصد نوآوری در سازمانها استفاده کرد، بلکه می توان قاطعانه ادعا کرد که امروزه مهارتهای مدیریت دانش می تواند در پیگیری و تحقق نوآوری در سازمان ها موثر واقع شود. در این پژوهش سعی بر این گردید، که در مرحله اول به موضوع گذر از انقلاب اطلاعات و ورود به دوران انقلاب دانشاشاره و سپس نقش و اهمیت دانش را تشریح کرد. در مرحله دوم توضیح داده شود که چرا مدیریت دانش می تواند موجبات شکوفایی و بالندگی نوآوریهای دانش را فراهم آورده و چگونه می توان از فناوریهای اطلاعات و ارتباطات برای دستیابی به این اهداف و مقاصد بهره جست. در سومین مرحله، از طریق تامل و دقت در اصول دانش مدار، ساختارهای توزیع دانش ومهارتهای دانش مدار به معرفی یک الگوی مدیریت استراتژیک برای تلاشهای نوآوری پرداخته شود. در پایان، به چالشهای بنیادین و اساسی اشاره شده که تمام انواع سازمانها اعم از دولتی، بازرگانی و صنعتی ناچارند برای بهره مندی از مزایای نوآوری استراتژیک به استقبال آنها بروند

کلیدواژه ها:

مدیریت دانش ، نوآری ، استراتژیهای مدیریت دانش