بررسی ریسک های زیست محیطی ناشی از عملیات حفاری در اکوسیستم های دریایی بر اساس تعیین مهمترین شاخص های آلودگی با استفاده از روش FMEA

با توجه به اینکه صنعت حفاری یکی از صنایع مهم بالادستی نفت و گاز است، شناسایی ریسک های ناشی ازآن دارای اهمیت می باشد. FMEA،یکی از پرکاربردترین روش های شناسایی و ارزیابی خطرات است که در صنایع مختلف مورد استفاده قرار می گیرد.محیط زیست دریایی به سبب اینکه از عناصر گوناگونی تشکیل شده است،در برابر مواد خارجی که به آن واردمی شود بسیار آسیب پذیر است.هدف از انجام این تحقیق،شناسایی و ارزیابی مهمترین خطرات ناشی از فعالیت حفاری در اکوسیستم های آبی با استفاده از روش FMEA می باشد.به این منظور پس از شناسایی خطرات و تعیین مهمترین شاخص های آلودگی،کلیه ریسک ها توسط پارامترهای روش مورد نظر،ارزش گذاری و عدد اولویت ریسک(RPN) برای هر ریسک محاسبه و با استفاده از نرم افزارSPSS تعیین سطح گردیدند.بر اساس نتایج، 26 ریسک شناسایی گردید که 6ریسک در سطح کم،5ریسک در سطح بالاو15ریسک در سطح متوسط قرار گرفتند.مهمترین شاخص های آلودگی نیز بر اساس بیشترین RPN های بدست آمده مربوط به تآثیر آلودگی مواد نفتی بر روی پلانکتون ها،اثر بر روی ماهیان،اثر هیدروکربن ها بر گیاهان آبزی،اثر فلزات سنگین بر گیاهان آبزی با 240: RPNو در نهایت بروز آلودگی صوتی و اثر بر پستاندان دریایی با 336 : RPN می باشند.

کلیدواژه ها:

ارزیابی ریسک زیست محیطی ، FMEA ، حفاری نفت و گاز ، عدد اولویت ریسک(RPN) ، اقدامات کنترلی