تبیین زیرساخت های مورد نیاز دوچرخه سواری در حمل و نقل سبز(نمونه موردی: شهر قزوین)

افزایش جمعیت شهرها در کشورهای جهان سوم و به تبع آن استفاده روزافزون از سوخت های فس یلی و افزا یش ترافیک، کشورها را با معضلات متعدد روبرو ساخته است. دوچرخه با مزایای منحصر بفرد نظیر ارزانی، صرفه در مصرف انرژ ی، کمترین ترافیک و اثرات منفی زیست محیطی بیش از پیش به عنوان مکمل سایر وسایط نقلیه مورد توجه قرار گرفته است. با توجه به اهمیت مقوله دوچرخه سواری چه از نظر ورزش سلامتی و چه از نظر کاهش حجم ترافیک موتوری، مطالعه و - برنامه ریزی حمل و نقل سبز در دهه های اخیر مورد توجه زیادی قرار گرفته و به سرعت توسعه یافته است. امروزه قوانین و مقررات استفاده از دوچرخه نیز بهبود یافته به طوری که بستر را برای استفاده از آن مهیاتر کرده است. دوچرخه سواری یک فعالیت تفریحی است که به شرط وجود مسیرهای ایمن، مستقیم و همچنین وجود تسهیلات ویژه برا ی عموم، می تواندبرای حمل و نقل به طور موثر مورد استفاده واقع شود. هدا از این پژوهش، تبیین زیرساخت های مورد نیاز دوچرخه سوار ی در حمل و نقل سبز در شهر قزوین می باشد. روش تحقیق پژوهش، توصیفی تحلیلی و به صورت پیمایشی می باش د . نتا یج – پژوهش نشان م ی ده د در شهر قزو ین زیر ساختها ی لازم جهت برنامه ریزی و طراحی ها ی مناسب در زمینه دوچرخه سواری و مسیرهای دوچرخه وجود ندارد. لذا مجموعه ای از پیش نهادات ب رای ک اهش مش کلات دوچرخه سوار ی پیشنهاد می شود.

کلیدواژه ها:

دوچرخه ، دوچرخه سواری ، شهر قزوین