بررسی نقش آبگریزی حلال در سنتز بیوکاتالیزوری آلکیل استرهای اولئیک اسید با استفاده از رایزوپوس اوریزا تثبیت یافته بر لوفا

تولید آنزیمی آلکیل استرهای اولئیک اسید در یک محیط آلی با استفاده از لیپاز درونسلولی مورد مطالعه قرار گرفته است.سیستم سلولی حاوی آنزیم لیپاز با تثبیت قارچ رایزوپوس اوریزا بر روی فیبر لیگنوسلولزی لوفا تهیه و جهت کاتالیز واکنشاستفاده شده است. تاثیر نوع الکل مورد استفاده به عنوان گروه پذیرنده آسیل در واکنش سنتز استر مورد بررسی قرارگرفته است. بیشترین سرعت اولیه واکنش استریفیکاسیون با متانول بدست آمده ولی با افزایش طول زنجیره کربنی گروهالکلی با توجه به کاهش اثر بازدارندگی آنزیمی آن، بازده نهایی تولید استر افزایش یافته است. میزان 96 درصد از فعالیتاولیه لیپاز پس از طی یک سیکل واکنشی در حضور 1- اکتانول حفظ شده است. اثر چندین نوع حلال آلی برخوردار از مشخصه آبگریزی متفاوت در واکنش استریفیکاسیون اولئیک اسید با 1- اکتانول مورد بررسی قرار گرفته است. استفاده از حلال هایی با مشخصه آبگریزی (log P) بزرگتر از 3/6 به دلیل امکان امتزاج پذیری بیشتر با سوبسترای اولئیک اسید و نیز تاثیر بر عملکرد بیوکاتالیزوری آنزیم لیپاز، بیشترین نتیجه را در پیشرفت واکنش الکولیز نشان داده اند. تعیین فعالیتباقیمانده لیپاز بیانگر حفظ 83 تا 97 درصدی فعالیت کاتالیزوری لیپاز در حلال های n- هپتان، n- هگزان و ایزواکتان بوده است. بازده تولید استر 1- اکتیل اولئات در مقدار80/2 درصد بعد از طی زمان واکنش 11 ساعت در حلال هگزان حاصل شده است.

کلیدواژه ها:

استریفیکاسیون آنزیمی ، اولئیک اسید ، رایزوپوس اوریزا ، لیپاز درون سلولی ، واکنشگر الکلی ، مشخصه آب گریزی حلال