سنتز ترپلیمر (آکریلونیتریل- وینیل استات - AMPS) به روش دوغابی در راکتور پایلوت پیوسته ؛ مشخصه یابی پلیمر سنتز شده و تهیه الیاف از آن به روش الکتروریسی

سال انتشار: 1395
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 884

فایل این مقاله در 10 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

CHCONF02_391

تاریخ نمایه سازی: 9 مرداد 1395

چکیده مقاله:

ترپلیمریزاسیون دوغابی مونومرهای آکریلونیتریل (AN)، وینیل استات (VAc) و 2- آکریل آمیدو -2- متیل پروپان سولفونیک اسید (AMPS) با استفاده از سیستم آغازگر ردوکس پتاسیم پرسولفات- سدیم متابی سولفیت در دمای 60 درجه سانتیگراد و تحت فشار اتمسفریک در یک راکتور پایلوت پیوسته 15 لیتری از نوع اختلاط کامل (CSTR) انجام شده است.مخلوط مونومرهای AN و VAc با نسبت وزنی 91 به 9 درصد و همچنین محلول آبی کومونومر AMPS؛ (3 درصد وزنی) بهطور پیوسته وارد راکتور شده و شرایط واکنش به مدت 3 الی 4 ساعت از لحاظ دمایی، دور همزن و از لحاظ جریانواکنش گرها به دقت کنترل می شود و واکنش تا 80 درصد تبدیل پیش می رود. جهت مشخصه یابی نمونه پلیمر سنتز شده،با انجام آزمون FTIR پیک های مشخصه ی مربوط به هر یک از سه مونومر تعیین و از طریق آزمون H-NMR مقدار مونومرهادر زنجیره ی ترپلیمر محاسبه شده است. آنالیز عنصری (EA) مقدار دقیق هر یک از عناصر کربن (C)، هیدروژن (H)،نیتروژن (N) و گوگرد (S) در ترپلیمر را مشخص می کند. آزمون حرارتی DSC حاکی از ظاهر شدن یک پیک گرماگیر ذوبقبل از پیک تخریب گرماده در نمونه ی سنتز شده است که این شاهد خوبی از ورود واحدهای وینیل استات به میان توالی-های منظم آکریلونیتریل در زنجیره است و آزمون XRD نیز نیمه بلورین بودن ترپلیمر سنتز شده را تایید می کند. تصاویرSEM از پودر ترپلیمر نشان میدهند که اندازهی ذرات پودر در حدود 10 الی 70 میکرومتر است و تصاویر SEM تهیه شدهاز نانو الیاف الکتروریسی شده نیز صافی و یکنواختی سطح آنها را به خوبی نشان می دهد.

نویسندگان

امین مسلمی

دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی پلیمر، دانشکده مهندسی شیمی دانشگاه صنعتی اصفهان

روح الله باقری

عضو هیئت علمی مهندسی پلیمر، دانشکده مهندسی شیمی دانشگاه صنعتی اصفهان

نگار کرمی

دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی پلیمر، دانشکده مهندسی شیمی دانشگاه صنعتی اصفهان

نسرین اعتصامی

عضو هیئت علمی مهندسی پلیمر، دانشکده مهندسی شیمی دانشگاه صنعتی اصفهان

مراجع و منابع این مقاله:

لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :
  • N. Han, X.-X. Zhang, and X.-C. Wang (2010), "Various c ...
  • P. Rangarajan, J. Yang, V. Bhanu, D. Godshall, J. McGrath, ...
  • D. Godshall, P. Rangarajan, D. Baird, G. Wilkes, V. Bhanu, ...
  • M. Lewin, Handbook of Fiber Chemistry, Third Editio. CRC Press, ...
  • J. E. McIntyre and T. Institute (2005), Synthetic Fibres: Nylon, ...
  • S. Cetiner, S. Sen, B. Arman, and A. S. Sarac ...
  • V. Bhanu, P. Rangarajan, K. Wiles, M. Bortner, M. Sankarpandian, ...
  • C. Soykan, R. Coskun, S. Kirbag, and E. Sahin (2007), ...
  • G. Qiu, Z. L. Tang, N. X. Huang, and H. ...
  • methallyl sulfonate, _ Journal of applied polymer science, vol. 82, ...
  • ]11[Z. Yao, H. J. Chen, Y. X. Qin, and K. ...
  • نمایش کامل مراجع