بررسی نقش استعاره در ارتقای خلاقیت در آموزش طراحی معماری

این پژوهش با هدف بررسی نقش استعاره در ارتقای خلاقیت در آموزش طراحی معماری انجام گرفته است. روش پژوهش اثر که رویکرد کیفی و روش توصیفی می باشد. به روش گردآوری اطلاعات به صورت کتابخانه ای همراه با مشاهدات میدانی بود و روش تحلیل اطلاعات بر اساس تحلیل عقلی نگارندگان استوار است. آموزش طراحی معماری به دلیل ایجاد ارتباط بین دیدگاه های تئوریک و اجرای مهم ترین بخش در تعلیمات آموزش معماری را تشکیل می دهد. با توجه به اینکه اغلب در کارگاه های آموزش طراحی معماری، روند آفرینش خلاقانه به عنوان اساس شکل گیری و توسعه طراحی یکی از چالش های مهم دانشجویان می باشد، توسعه ابزارهای مفید جهت ارتقای بینش خلاق ضروری به نظر می رسد. این پژوهش در پی آن است که نقش استعاره را در ارتقای خلاقیت در فرایند آموزش طراحی معماری مورد بررسی قرار دهد. در این راستا پس از بررسی مفاهیم و تعاریف خلاقیت، استعاره و رابطه استعاره و خلاقیت، به بحث آموزش معماری نقش خلاقیت در آن پرداخته شده و سپس نقش استعاره در خلاقیت در آموزش طراحی معماری مورد مطالعه قرار می گیرد. نتایج پژوهش حاکی از آن است که بهره گیری از استعاره به عنوان ابزار تحریک ذهن سبب محدود شدن تمرکز و توجه از مرکزیت صرف معماری به سایر حوزه ها شده و زمینه نگرش و ارتباط جدیدی را بین ذهن و مسئله طراحی فراهم می اورد و فرایندهای ذهنی را وحدت بخشیده و باعث پویایی حوزه خلاقیت در ذهن دانشجو می شود.

کلیدواژه های بررسی نقش استعاره در ارتقای خلاقیت در آموزش طراحی معماری:

استعاره ، خلاقیت ، آموزش طراحی معماری