بررسی ارتباط فضایی بین معماری و فضا

معماری هنری است که از گذشته های دور تا امروز دوام داشته و در حقیقت هنر طراحی و ایجاد فضای زیست بر اساس آرمان ها و نیازهای انسان هر دوره و جامعه اوست. یک اثر معماری به غیر از ارائه ویژگی های هنری، اثری که اجزا، شکل و سبک خود نیز منعکس کننده خصوصیات و حال و هوای انسان، جامعه و زمان او است. معماری و سینما هر دو به ایجاد فضا و روح زندگی می پردازند و در فرآیند ادراک فضا هر دو هنر به اصول مشترکی پایبند هستند. جهان معماری و دنیای سینما از عناصر بنیادی مشترکی همچون صحنه، فضا، نور و حرکت و دید برخوردار هستند. روش تحقیق اتخاذ شده در این تحقیق روش تحقیق توصیفی بوده که با جمع آوری مستندات مکتوب در زمینه سینما و معماری به بررسی مفهوم کیفیت فضا در هر دو هنر مذکور پرداخته است. هدف از این نوشته بررسی جایگاه فضا در هنر معماری و سینما و نقش آن در طراحی فضاهای اجتماعی شهری می باشد. از گذشته تاکنون قرارداد سینما، فرصت تجربه معماری را از میان فضاهای گوناگون و ناهمگون فراهم آورده است و بسیاری از معماران با آموختن و برداشت از فضای سینمای فیلم ها به آفرینش معمارانه پرداخته اند یافته اصلی این مقاله را می توان این گونه بیان کرد که هم کنش دو هنر فناوری زاد سینما و معماری ، دستاوردهای شگفتی را در مفهوم کیفیت فضا در هر دو این پهنه ها نوید می دهد.

کلیدواژه ها:

سینما ، معماری فضا ، زمان ، حرکت ، شهر