بررسی تطبیقی اصول و مفاهیم معماری پایدار با اصول معماری مسکن در شهرستان سوادکوه

چند دهه از مطرح شدن معماری پایدار در عرصه معماری می گذرد و مجامع بین المللی راهکارهای بسیاری را برای تکمیل آن ارائه نموده اند. قطعاً اصول معماری پایدار که همان حفظ انرژی های طبیعی، کاهش استفاده از سوخت های فسیلی و همزیستی با محیط و اقلیم است باید مدنظر طراحان عرصه معماری قرار گیرد. قدری تأمل در معماری پایدار و اصول آن ما را به معماری بومی این سرزمین خواهد رساند، چرا که معماران این سرزمین در اقلیم های مختلف توانسته اند بیشترین هماهنگی را با محیط ایجاد کنند تا با استفاده از محدودیت ها و امکانات بستر طرح بهترین شرایط زیستی را برای کاربران نهاد فراهم سازند. و ماری شمال کشور به ویژه معماری مازندران بیش از نمونه های موفق معماری بومی است که چنان با ظرافت و تربیت درآمیخته است که گویی جزیی از محیط طبیعی است. این در امیختگی با بستر توجه به قابلیت ها و محدودیت های آن باعث همسو شدن معماری بومی مازندران و معماری پایدار شده است چنان که تمیز نمودن آنها از هم بسیار دشوار می نماید.توجه به معماری بومی و شناساندن اصول نهان معماری پایدار در آن یکی از راهکارهای مفید در جهت شناساندن معماری پایدار می باشد چراکه توجهی دوباره را به معماری بومی معطوف خواهد نمود و از طریق آن مباحث معماری را به مباحث روز بین المللی نزدیک خواهد کرد. مسلماً معماری بومی در زمان و مکان خودش پایدار بوده است و تقلید صرف از آن، امری بیهوده است. در مقاله استخراج ویژگی های نهان معماری پایدار در معماری بومی مازندران، علی الخصوص معماری شهرستان سوادکوه مدنظر می باشد. روش تحقیق در این پژوهش مبتنی بر مطالعات کتابخانه ای است و رویکردی توصیفی دارد. نتایج به دست آمده از این پژوهش به روشن شدن اصول پایدار نهفته در معماری مازندران منجر خواهد شد.

کلیدواژه ها:

معماری بومی ، معماری پایدار ، معماری سوادکوه