ترکیب سیستم سازه ای قاب لوله وار با میراگرهای تسلیم شوندگان و به کارگیری حرکت گهواره ای به منظور ایجاد ساختمان تعمیرپذیر

تقریباً تمام آیین نامه های طراحی لرزه ای، اجازه خسارت سنگینی را به سیستم های سازه ای در مورد زلزله شدید، می دهد. این اظهارات باعث عواقب نامطلوبی مانند نیاز به بازسازی حجم زیادی از سازه های آسیب دیده می شود. بنابراین، ایجاد ساختمان های تغییرپذیر مطلوب است. در این پژوهش ایده (هدایت عمدی آسیب) برای طراحی ساختمان های منظم 10 تا 15 طبقه فولادی منظم توسط سیستم سازه ای لوله وار با حرکت گهواره ای با حذف ستون های داخلی در پایین ترین طراز ساختمان و به کارگیری میراگر ای با ورق تسلیم شونده در تمام سطوح های محیطی، ظرفیت اتلاف انرژی را در سازه ساختمان، به وجود آورده است. در این روش هر ستون محیطی به راحتی می تواند به سمت بالا حرکت کند و حرکت گهواره ای را به وجود آورد، در حالی که زمان پایین آمدن این ستون ها رفتار تقریباً سلب است. به منظور نشان دادن تأثیر سیستم سازه ای پیشنهادی در قابل تغییر بودن ساختمان، یک سری تحلیل تاریخچه زمانی غیرخطی با استفاده از شتاب نگاشت های سه مؤلفه ای بعضی از زلزله ها انجام شده است. سازه های مورد بررسی شامل سازه های طراحی شده توسط آیین نامه های سازه ای متداول و سازه پیشنهادی می باشد و مفاصل پلاستیک تشکیل شده در هر ساز و سطح عملکرد آنها بررسی می شود. نتایج عددی نشان می دهد که سازه پیشنهادی با حرکت گهواره ای تأثیر بسزایی در کنترل خسارات لرزه ای ساختمان دارد. به طوری که عمده تغییر شکل های پلاستیک تنها در جاذبه های انرژی (میراگر ها) می افتد و عمده المان های سازه ای الاستیک باقی می ماند.

کلیدواژه ها:

آنالیز تاریخچه زمانی غیرخطی ، جاذب های انرژی ، پلاستیک ، حرکت گهواره ای ، تیرهای عمیق