رابطه سرسختی روانشناختی و خودکارآمدی با سلامت روان دانشجویان

هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه سرسختی روانشناختی و خودکارآمدی با سلامت روان دانشجویان بود. بدین منظور از بین دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی واحد گرگان به روش نمونه گیری در دسترس ۳۶۴ نفر انتخاب و با سه پرسشنامه سرسختی(دیدگاههای شخصی کوباسا)، پرسشنامه خودکارآمدی(GSE-10) و پرسشنامه سلامت عمومی(GHQ-12) مورد آزمون قرار گرفتند. برای تجزیه و تحلیل داده ها از روش های آماری ضریب همبستگی پیرسون، تحلیل رگرسیون چندگانه و آزمون t استفاده شد. یافته های پژوهش حاکی از آن بود که بین سرسختی روانشناختی و خودکارآمدی با سلامت روان دانشجویان رابطه معناداری وجود دارد و از بین سرسختی و خودکارآمدی، سرسختی نقش بیشتری در پیش بینی سلامت روان داشت. همچنین نتایج نشان داد که سرسختی روانشناختی و سلامت روان رابطه معناداری با هم دارند و بین خودکارآمدی و سلامت روان نیز رابطه معنادار یافت شد و همچنین سرسختی با خودکارآمدی نیز رابطه معنادار داشت. بین خودکارآمدی و سلامت روان مردان و زنان دانشجو تفاوت معناداری یافت نشد، اما دانشجویان زن سرسختی روانشناختی بالاتری نسبت به دانشجویان مرد داشتند.