بررسی تفاوت کارکرد های اجرایی در مصرف کنندگان مت آمفتامین و افراد غیر مصرف کننده مواد

پژوهش حاضر با هدف بررسی تفاوت عملکرد های اجرایی در دو گروه مصرف کننده مت آمفتامین و افراد هنجار مردان مراجعه کننده به مراکز مشاوره اعتیاد در شهر تهران انجام شد. روش: طرح پژوهش حاضر پس رویدادی و روش نمونه گیری هدفمند بود بدین ترتیب که 30 نفر مرد واجد شرایط شرکت در پژوهش در قالب دو گروه مصرف کننده مت آمفتامین و گروه کنترل انتخاب شدند. از جمله ملاک های ورود به پژوهش سابقه مصرف مواد به صورت الگوی تک مصرفی و طول مدت پرهیز حداقل 4 و حداکثر 10 ماه بود. عملکرد شناختی دو گروه به کمک نسخه نرم افزاری آزمون عصب روان شناختی دسته بندی کارت های ویسکانسین(اعتبار یابی شده بر روی آزمودنی های ایرانی) مورد بررسی قرار گرفت. داده ها با استفاده از تحلیل واریانس چند متغیری، تک متغیری و آزمون بنفرونی تحلیل گردید. نتایج: یافته ها نشان داد که عملکرد های اجرایی در مصرف کنندگان مت آمفتامین در مقایسه با گروه کنترل افت معناداری داشته اند. نتیجه گیری: نتایج پژوهش حاکی از تفاوت معنادار در کارکرد های اجرایی افراد مصرف کننده مت آمفتامین در مقایسه با افراد هنجار است. کارکرد های اجرایی می تواند در قالب فاکتور میانجی در عود مصرف عمل نماید، از این رو شایسته است که مرکز توجه بالینی در درمان مصرف کنندگان مت آمفتامین قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

عملکرد اجرایی ، مت آمفتامین ، کارت های ویسکانسین ، اعتیاد