رابطه بین روابط ابژه و گناه بین فردی دراختلالات مرتبط با مصرف مواد مخدر و محرک

هدف از این مطالعه بررسی رابطه بین روابط ابژه بااحساس گناه بین فردی درمعتادان به مواد محرک و مخدرمراکز ترک اعتیاد استان گیلان بود. تعداد150معتاد در حال ترک مراکز ترک اعتیاد استان گیلان به روش نمونه گیری هدفمندانتخاب شدند و با دو پرسشنامه روابط ابژه بل (1995) وپرسشنامه احساس گناه بین فردی اکانر(1997)مورد ارزیابی قرار گرفتند.برای تحلیل داده ها از روش تحلیل رگرسیون چندگانه گام به گام و ضریب همبستگی پیرسون استفاده شد. همبستگی مولفه های روابط ابژه، خودمحوری، بی کفایتی اجتماعی، بیگانگی، دلبستگی ناایمن با احساس گناه بین فردی به ترتیب: (r=0/254)، (0/158 r=)، (r=0/172)، و (r=0/382) بود .یافته ها نشان داد بین تمام مولفه های روابط ابژه با احساس گناه بین فردی ارتباط مثبت و معناداری وجود دارد و تمام مولفه های روابط ابژه (خودمحوری،بی کفایتی اجتماعی، بیگانگی،دلبستگی ناایمن) پیش بینی کننده احساس گناه بین فردی هستد (p<0/05).این مطالعه نشان داد آسیب شناسی روابط ابژه وگناه بین فردی در معتادان به مواد مخدر و محرک وتبیین ارتباط بین این دو عامل٬ می تواند راه گشای شناخت بهتر پدیده اعتیاد وتدوین راهبرد های کارآمدتر درمان آن باشد.

کلیدواژه ها:

اعتیاد٬روابط ابژه ، گناه بین فردی