بهینه سازی بارگذاری و رهایش ترکیبات پلی فنولی موجود در عصاره برگ مورد با استفاده از نانوذرات کیتوزان

در این تحقیق، پارامترهای موثر در سنتز نانوذرات کیتوزان به روش ژله ای شدن یونی بهینه سازی و سنتز شد و نانوذرات بوسیله ترکیبات پلیفنولی استخراج شده از برگ مورد با نام علمی myrtus communis دارای خواص آنتیاکسیدانی به دو روش جذبی روش ترکیبی (کپسوله کردن) بارگذاری شد. پارامترهای مورد مطالعه برای سنتز نانوذرات کیتوزان شامل غلظت کیتوزان، pH محلول کیتوزان، نسبت غلظت تری پلی فسفات (TPP) به کیتوزان و سورفکتانت (Tween-80) می باشد. اندازه نانوذرات کیتوزان و ساختار آن بترتیب بوسیله دستگاه پراش نور لیزر DLS و میکروسکوپ الکترونی FE-SEM مشخصه یابی شد. نتایج حاصل نشان داد که هر سه فاکتور مورد برسی اثر معنی دارد (P<0.05) بر روی اندازه و پایداری نانوذرات دارند. پارامترهای مورد مطالعه به روش اسپکتروفتومتری، برای بارگذاری و رهایش آنتی اکسیدانهای پلی فنولیک موجود در عصاره مورد توسط نانوذرات کیتوزان شامل غلظت عصاره و روش بارگذاری شامل روش جذبی و روش ترکیب در دمای اتاق و pH 5 می باشد. بارگذاری و رهایش ترکیبات پلی فنولی با خاصیت آنتی اکسیدانی عصاره برگ مورد در دمای محیط و بافر فسفات بترتیب با pH 5 و 7/4 با استفاده از اسپکتروفتومتری مطالعه شد. شرایط بهینه برای تهیه نانوذرات کیتوزان pH 5 و 0/75 میلی گرم بر میلی لیتر غلظت کیتوزان، نسبت غلظت کیتوزان به تری پلی فسفات 3 به 2 و غلظت نیم درصد سورفکتانت انتخاب شد. مقدار بهینه ترکیبات پلی فنولی بارگذاری شده بر روی نانوذرات کیتوزان، به روش ترکیبی و جذب بیشترین بارگذاری بترتیب 79/91 و 49/8 درصد بود. درصد رهایش ترکیبات فنولی با خواص آنتی اکسیدانی موجود در عصاره برگ مورد بارگذاری شده روی نانوذرات کیتوزان به روش ترکیبی و جذب بترتیب بعد از 48 و 24 ساعت 72/48 و 71/9 درصد حاصل شد. اندازه متوسط نانوذرات و نانوذرات بارگداری شده کیتوزان با ترکیبات پلی فنولی در حالت بهینه به طور متوسط با تکنیک DLS بترتیب در حدود 133 و 147 نانومتر بدست آمد.

کلیدواژه ها:

آنتی اکسیدان مورد ، بارگذاری ، پلی فنول ، نانوذرات ، رهایش ، ژله ای شدن یونی ، کیتوزان