مقایسه دقت روش های مختلف تجربی و مدل شبکه عصبی مصنوعی دربرآورد دبی حداکثر لحظه ای (مطالعه موردی: ایستگاه تنگاب فیروزآباد)

یکی از مهمترین اقدامات و عملیات موثر در پیشگیری و مبارزه با سیل تعیین و برآورد مقدار دبی حداکثر لحظه ای در حوزه های آبخیز میباشد که نقش مهمی در کنترل و جلوگیری از خسارات وارده توسط آن دارد. هدف از انجام این تحقیق مقا،یسه روشهای مختلف تجربی و مدل شبکه عصبی مصنوعی در برآورد دبی حداکثر لحظه ای در حوزه آبخیز سد تنگاب واقع در شمال غرب شهرستان فیروزآباد در استان فارس می باشد. برای این منظور ابتدا آمار دبی حداکثر روزانه و دبی اوج لحظه ای ایستگاه هیدرومتری تنگاب واقع در محل سد تنگاب در طی یک دوره آماری ٢۴ ‏ساله جمع آوری و پس از رفع نواقص آماری و حذف داده های پرت مقادیر دبی اوج لحظه ای به کمک روش شبکه ،عصبیه مصنوعی و سه روش تجربی فولر، سنگال و فول- استینر برآورد گردید. سپس نتایج بدست آمده از دو روش شبکه ی عصبیه مصنوعی و روش های تجربی بر اساس معیارهای RMSeو R2 ‏مورد ارزیابی قرار گرفتند. نتایج نشان داد که برآورد روش شبکه ی عصبیه مصنوعی در مقایسه با برآوردهای مدل های تجربی از دقت بالاتری برخوردار بوده به طوری که مقدار RMSeو R2 ‏‏شبکه عصبی مصنوعی به ترتیب برابر با 13/710 ‏و 0/924 ‏بوده که نشان دهنده پایین بودن خطا در مدل شبکه عصبی مصنوعی نسبت به مدل های تجربی می باشد

کلیدواژه ها:

دبی اوج لحظه ای ، روشهای تجربی ، شبکه عصبی مصنوعی ، حوزه آبخیز سد تنگاب