کارایی دانه بندی رسوب در منشأیابی رسوبات آبی حوزه آبخیز نوده گناباد

لازمه اجرای برنامههای حفاظت خاک و کنترل رسوب، کسب اطلاعات از اهمیت نسبی منابع رسوب و سهم آنها در تولید رسوب ودرنتیجه شناسایی مناطق بحرانی در داخل حوزه های آبخیز است. رویکرد محاسباتی انگشت نگاری رسوب شامل دو مرحله اصلی استبه طوریکه در مرحله اول چند ردیاب تشخیصگر برای جدایش واضح و معنی دار منابع بالقوه رسوب انتخاب میشوند و در مرحله دومردیاب های انتخاب شده در منابع بالقوه رسوب، با مقادیر متناظر آنها در نمونه های مستخرج از رسوب اخذشده در خروجی حوزه برایتعیین سهم منابع رسوب در تولید رسوب حوزه مورد مقایسه قرار میگیرند. در این پژوهش کارایی دانه بندی ذرات در منشأیابی رسوباتآبی در حوزه آبخیز نوده شهرستان گناباد بررسی شد. نتایج نشان داد که واحد زمینشناسی Ed به عنوان کوچکترین واحد زمین شناسی،بیشترین سهم را در رسوبات نهشته در خروجی حوزه به خود اختصاص داد. وسعت کم واحد ،Ed فاصله زیاد از خروجی و حساسیت پذیریکم این واحد از نظر روشهای E.P.Mو ،P.S.I.A.Cنشان دهنده عدم توانایی فاکتورهای در نظر گرفته شده از دانه بندی رسوب در تعیینسهم واحدهای زمینشناسی مختلف از رسوب خروجی حوزه است

کلیدواژه ها:

دانه بندی ، رسوب ، انگشت نگاری ، منشأیابی رسوب ، نوده گناباد