نیم قرن شهرسازی آزمون و خطا در بافت تاریخی شیراز

بافت تاریخی شیراز واجد ویژگی هایی است که آن را از نمونه های مشابه متمایز می کند: اولین شهری است که بدست مسلمانان در سرزمین ایران پایه گذاری شده و این شهر تنها یادگار سبک شهرسازی دوره زندیه است. با وجود این، یک وجه ممیزه دیگر نیز در این شهر وجود دارد و آن تنوع رویکردهای مداخله و انبوهی طرح های شهری اجرا شده بر اساس آنها در خلال یک قرن اخیر است که کمتر می توان در کهن شهرهای دیگری مشابه آن را یافت. این نوشتار در وهله اول در پی تشریح علل و نیت های اجرای این طرح ها و سپس نمایش تأثیرات نوعاً جبران ناپذیری است که تا امروز بر ساختار و اجزای مورفولوژی شهری از خود برجای گذاشته اند و فرایند فرودست شدن بافت را تسریع کرده اند. با درک موقعیت کنونی، 4سرنوشت بالقوه بافت، چه در صورت تداوم این رویکردها و چه در صورت اتخاذ تدابیر بهتر، نشان داده خواهد شد. مطالعات این پژوهش تحلیلی و توصیفی بر مبنای اسناد و منابع شامل نقشه ها، عکس های هوایی و تاریخ نگاری های مکتوب در یک دوره حدوداً صد ساله از آغاز قرن تا کنون است.

کلیدواژه ها:

بافت تاریخی ، حفاظت ، روند توسعه ، شیراز