بررسی تأثیر مدیریت کیفیت جامع و یادگیری سازمانی بر عملکرد نوآوری (مطالعه موردی در مجتمع سنگ آهن فلات مرکزی ایران)

هدف اصلی این مقاله، بررسی تأثیر مدیریت کیفیت جامع و یادگیری سازمانی بر عملکرد نوآوری در مجتمع سنگ آهن فلات مرکزیایران است. نمونه آماری شامل 113 نفر از کارکنان این مجتمع می باشد که داده های مورد نیاز پژوهش از طریق پرسشنامه جمعآوری گردید که پایایی آن ها با آلفای کرونباخ سنجیده شد. مدیریت کیفیت جامع، شامل حمایت مدیریت ارشد، مشارکت کارکنان، بهبودمستمر و تمرکز بر مشتریان است. همچنین شاخص های یادگیری سازمانی شامل فرهنگ یادگیری و استراتژی یادگیری و عملکردنوآوری به سه گروه نوآوری در محصول، نوآوری در فرآیند و نوآوری سازمانی تقسیم می شوند. تجزیه و تحلیل داده های پژوهش در سطح آمار توصیفی و استنباطی با استفاده از نرم افزار SPSS و تحلیل مدل معادلات ساختاری با استفاده از نرم افزار Lisrel انجام گرفت. بطورکلی نتایج معادلات ساختاری نشان می دهد که یادگیری سازمانی به میزان 96 درصد تحت تأثیر مستقیم مدیریت کیفیتجامع است. یادگیری سازمانی به میزان 41 درصد تحت تأثیر مستقیم عملکرد نوآوری، مدیریت کیفیت جامع به میزان 32 درصد تحتتأثیر مستقیم عملکرد نوآوری می باشد که نشاندهنده تأثیر مثبت بین متغیرها می باشد. همچنین تأثیر یادگیری سازمانی با رابط بینمدیریت کیفیت جامع و نوآوری عملکرد برابر با 39 درصد می باشد که با توجه به بیشتر بودن اثر مسیر غیرمستقیم از مسیر مستقیمبنابراین وجود متغیر میانجی تاثیر را افزایش داده و نقش میانجی مورد تایید واقع می شود.

کلیدواژه ها:

عملکرد نوآوری ، مدیریت کیفیت جامع ، یادگیری سازمانی