امکان سنجی متروی سنندج و پیش بینی های اولیه مقدار نشست در سطح زمین

یکی از عوامل نشست سطحی در زمین های نرم حفر تونل در اعماق کم است که می تواند خسارات جبران ناپذیری را به سازه های سطحی وارد کند و این موضوع، پیش بینی و در نتیجه برنامه ریزی در راستای مقابله با این پدیده ی مخربرا حائز اهمیت می کند. با توجه به افزایش روز افزون جمعیت و نیاز به فضاهای زیر زمینی به دلیل تعدد فضاهای سطحی و کمبود این فضاها در سطح زمین از فضاهای زیر زمینی به عنوان راه حلی برای این موضوع و حل ترافیک سطحی و سایر کاربردهای دیگر استفاده می شود. شهر سنندج مرکز استان کردستان یکی از استانهای غربی کشور است که با توجه به مطالعات امکان سنجی انجام شده و میانگین نرخ رشد دوره ی سی ساله ی جمعیت برابر با 4/6درصد و افزایش ترافیک وسایل نقلیه در سطح شهر، نیاز به ایجاد مترو در سالهای آتی در این شهر احساس شده است. نشست فضاهای زیر زمینی در حین احداث به خصوص در فضای شهری از اهمیت ویژهای برخوردار است و بررسی مقدار آن و استفاده از روش های مناسب برای جلوگیری از نشست بیش از حد و وارد شدن خسارت بر تاسیسات سطحی از اقدامات مهم می باشد. در این مقاله پیش بینی های اولیه از مقدار نشست در اثر تونلسازی در سطح زمین انجام شده است که با استفاده از دو نرم افزارPhase و 2 Fl ac2D مقطعی از تونل با روش حفر مورد نظر مدلسازی شده و نتایج حاصل از این دو نرم افزار با هم مقایسه شده است. خروجی های گرفته شده از نرم افزارها نشان دهندهی نزدیکی در مقدار نشست به دست آمده از هر دو نرم افزار است

کلیدواژه ها:

نشست ، امکان سنجی ، پیش تحکیم ، مترو ، روشهای عددی