تأثیر اقلیم بر معماری خانه های سنتی شهر گرگان

گرگان در استان گلستان واقع گردیده است، بر اساس تقسیمات چهارگانه اقلیمی ایران، گرگان در ناحیه خزری و اقلیم معتدل و مرطوب جای گرفته است و شرایط اقلیمی خاص آن باعث شکل گیری معماری خاص آن منطقه شده است.شکل گیری عناصر معماری متناسب با اقلیم، شرایط آسایش را برای ساکنان منطقه ایجاد کرده است. گستردگی خانه و پرهیز از فشردگی فضاها، تعداد زیاد بازشوها، ارتباط بسیار زیاد فضاهای بسته با باز و احاطه اتاقها از 2 یا ۳ طرف توسطفضای باز، جرزهای قطور و جهت گیری مناسب بنا، از ویژگیهای معماری اقلیمی درگرگان هستند که رسیدن به هدف آسایش محیطی را با تسهیل و تشدید کوران هوا و دوری از تابش مستقیم آفتاب گرم تابستان به وسیله سقفهای پیش آمده، ممکن میسازند. هم چنین بامهای سفالپوش و شیبدار و طرهای، و نیز ارتفاع گرفتن کف فضاهای طبقه پایین ازسطح طبیعی زمین )کرسی چینی(، ترفندهایی مناسب جهت مقابله با اثرات مخرب اقلیم پرباران و رطوبت سطحی زمین بر بنا به شمار میروند . در این مقاله سعی برآنست که به شکل گیری عناصر معمار ی خانه های سنتی، متناسب با اقلیم گرگان پرداخته شود. پژوهش حاضر براساس شاخص های کیفی و مطالعات میدانی و کتابخانه ایی گرد آوری شده است.

کلیدواژه ها:

اقلیم ، عناصر معماری سنتی ، تیپولوژی معماری ، معماری همساز با اقلیم