مقایسه ارتعاشات لرزهای قاب فولادی با استفاده از میراگر جرمی، جداساز لرزهای و میراگر ویسکوالاستیک

در سالهای اخیر استفاده از روشهای کنترل غیرفعال به عنوان روشی برای کاهش ارتعاشات ایجاد شده در سازهها مورد استفاده زیادی قرار گرفته است، استفاده از میراگرهای جرمی تنظیم شده، جداساز لرزهای و میراگرهای ویسکوالاستیک انواعی از روشهای کنترل غیرفعال برایکاهش ارتعاشات سازه میباشند. در این پژوهش به بررسی کاهش ماکزیمم جابجایی ایجاد شده در طول یک زلزله در طبقات سازه و همچنینبیشینه دریفت ایجاد شده در طول زلزله هنگام استفاده از میراگرهای جرمی تنظیم شده، جداساز لرزهای و میراگرهای ویسکوالاستیک پرداخته شده است، شتاب نگاشت اعمال شده به سازه، شتاب نگاشت طبس میباشد. در انتها مقایسهای بین کاهش جابجایی هنگام استفاده از سه روش شده است. نتایج بدست آمده نشان میدهد که هنگام استفاده از میراگر ویسکوالاستیک کاهش جابجایی و همچنین دریفت بیشینه ایجاد شدهدر طبقات بیشتر از دو روش استفاده از میراگر جرمی و جداساز لرزهای میباشد. همچنین درکنترل ترکیبی که شامل جداساز لرزه ای، میراگر ویسکوالاستیک در دو جهت می باشد ، میزان جابجایی و دریفت ایجاد شده نسبت به حالتی که هیچگونه سیستم کنترلی بر روی سازه قرار داده نشده است مقدار زیادی کاهش را نشان می هد. این کاهش نسبت به حالتی که از یک سیستم به طور جداگانه استفاده می شود نیز قابل چشمگیر می باشد

کلیدواژه ها:

میراگر جرمی ، میراگر ویسکوالاستیک ، جداساز لرزهای ، شتاب نگاشت