تخمین سختی پیچشی تکیه گاه های تیرهای فولادی با استفاده ازفرکانس های انداز هگیری شده

با توجه به نحوه ساخت سازه ها میزان سختی پیچشی تکیه گاه های (گیرداری) تیرها از عوامل مهم و اثرگذار در پاسخ این سیستم ها می باشد. از طرفی یافتن میزان گیرداری نیاز به استفاده از روش های مناسب و کارآ دارد. در بکارگیری روش عددی پاسخ سیستم به عنوان ورودی لحاظ و با در نظر گرفتن مد لهای ریاضی و تئوری های بهینه یابی مجهول مسئله تخمین زده و بدست می آیند. این مدل ها اساس کار تست های غیرمخرب می باشند. در تحقیق حاضر روش اجزایمحدود و الگوریتم ژنتیک با هم ترکیب شده تا بتوان مدلی ریاضی برای تخمین میزان گیرداری تیرهای فولادی با استفاده از فرکانس های اندازه گیری شده ارائه نمود. فرکانس های اندازه گیری شده با تجزیه معادلات تیر اولر-برنولی با لحاظ فنر پیچشی در دو انتها، پس از انتقال مسئله از حوزه زمان به حوزه فرکانس تعیین و با اعمال خطا به عنوانورودی مسئله استفاده شده اند. با توجه به فرکانس های اندازه گیری شده و فرکانس های محاسبه شده از مدل ریاضی جهت تعیین میزان گیرداری تیرها تابع خطا تعریف و با استفاده از الگوریتم ژنتیک کمینه شده است. با کمینه کردن تابع خطا میزان گیرداری تیر فولادی تخمین زده شده است. سهولت و دقت استفاده از روش ترکیبی در مثال های مختلف نشان داده شده است.

کلیدواژه ها:

تخمین میزان گیرداری تیرهای فولادی ، روش عددی ترکیبی ، اجزاء محدود ، الگوریتم ژنتیک