بررسی تأثیر زمان و شیوه افزودن ابرروانکننده بر کارایی و مقاومت فشاری بتن

از اصلیترین عوامل مؤثر بر مقاومت بتن نسبت آب به سیمان است. استفاده از روانکنندهها سبب کاهش این نسبت و در عین حال افزایش کارایی بتن و سهولت بتن ریزی میشود. در سالهای اخیر و با روی کار آمدن نسلهای جدید روانکنندهها که با نامابرروانکننده (powerplasticizer) شناخته میشوند، فرهنگ استفاده از این مواد در میان طراحان و مجریان ساخت بتن در حال گسترش است. شایان ذکر است که اصلیترین مشوق جهت استفاده از این مواد، دستیابی به بتنهای پرمقاومت است. اما نکته ای که در این میان کمتر به آن توجه شده، بحث زمان و شیوه افزودن روان کنندههاست. در این مقاله با ارائه طرحهایآزمایشگاهی به بررسی این مسئله پرداخته میشود. به این ترتیب که در طرحهایی یکسان، ابرروانکننده پلیکربوکسیلاتاتر در زمانها و روشهای مختلف به بتن افزوده شده و آزمایش اسلامپ از طرحها گرفته میشود و درنهایت مقاومت فشاری بتن مشخص میگردد. سپس با بررسی نتایج، راهکاری عملی که شیوه مؤثرتری برای استفاده بهینه از این ماده که از منظر کاربردی، قابل استفاده در کارخانههای بتن آماده میباشد، ارائه میشود

کلیدواژه ها:

ابرروانکننده ، کارایی ، مقاومت فشاری ، روش اختلاط ، پلیکربوکسیلاتاتر