نقش هویت هنری مقصد در ایجاد برند شهری در ایران(مطالعه موردی شهر اصفهان)

گردشگری یکی از مولفه های اصلی در حفظ و احیای فرهنگی جوامع است. فرهنگ مجموعه پیچیده ای از دانش ها ،باورها ،قوانین ،عادات و هنرهاست. از این رو هنر از مهمترین بخش های فرهنگ به شمار می رود. از میان انواع گردشگری ،آنچه به عنوان گردشگری هنری شناخته می شود ،ارتباط مستقیمی با مقوله هنر دارد. محیط فرهنگی شهرها موضوع بحث در گردشگری هنری است.که بازنمایشی فیزیکی از فرهنگ به شمار می رود.این محیط شامل سایت های میراثی،تاریخی،سبک معماری بناها،خانه های تاریخی و یادمان ها می باشد. در چند دهه گذشته با افزایش تعداد گردشگر هنری،مدیران مقاصد به دنبال روش هایی برای کسب مزیت های رقابتی در مقابل سایر رقبا بوده اند. برند سازی برای مقاصد یکی از راه کارهای ایجاد مزیت رقابتی در بازار گردشگری است. هویت و تصویر از مهمترین بخش های برند مقصد به شمار می روند. هویت مقصد نشان دهنده تمایز مشخصات ملموس و ناملموس یک مکان با مکان دیگر است. لذا با توجه به نقش برند در بازار گردشگری،ترسیم هویت مقصد از اهمیت بسزایی برخوردار است. در این مقاله،نقش جنبه های هویتی اصفهان در بخش معماری درایجاد برند هنری مورد بررسی قرار گرفته است. به این منظور ،14 جاذبه گردشگری پربازدید شهر اصفهان انتخاب و میزان اهمیت هر کدام از آنها در ایجاد برند هنری مورد ارزیابی قرار گرفت. برای اولویت بندی این جاذبه ها از روش AHP و نرم افزار Expert Choice 11 استفاده شد. همچنین اهمیت هر یک از جاذبه های 14 گانه با بکارگیری روش دلفی استخراج شده است. جامعه آماری تحقیق از 15 نفر از کارشناسان گردشگری متخصص در بخش برند گردشگری تشکیل شده است. نتایج بدست آمده نشان می دهند که کاخ چهلستون ،بازار،میدان نقش جهان ،مسجد جامع عباسی و مسجد شیخ لطف الله به ترتیب با امتیاز 0/0900، 0/0803، 0/0798، 0/0760 و 0/0755 از اولویت بیشتری برای استفاده در ساخت برند شهری برای اصفهان و تبلیغات رسانه ای برای معرفی هویت هنری شهر برخوردار هستند.

کلیدواژه ها:

گردشگری هنری ، مقصد گردشگری ، هویت برند ، تکنیک تحلیل سلسله مراتبی