بررسی روش های مختلف انتخاب بهترین شاخص خشکسالی از میان چند شاخص پرکاربرد(مطالعه موردی ایستگاه های بلوچستان جنوبی)

در دهه های اخیر مسئله بحران آب یکی از مهم ترین مشکلات موجود در جوامع انسانی و محیط زیست است که به جرئت می توان گفت توسعه در سطوح بین المللی را تحت تأثیر قرار داده است. خشک سالی های متعدد در تعدادی از استان های کشور دیده می شود. یکی از چالش های اصلی در موضوع خشک سالی، تعیین شاخص با قابلیت اطمینان بالا است. این تحقیق با مروری بر روش های مختلف ارائه شده جهت انتخاب شاخص مناسب، اشکالات آن ها را بررسی و در روش انتخاب شاخص مناسب براساس کمینه مقدار بارش و توزیع نرمال را مورد ارزیابی قرار می دهد. بدین منظور در محدوده استان سیستان و بلوچستان، و با تمرکز بر حوزه بلوچستان جنوبی از آمار باعث چهار ایستگاه لویانی قصر قند، پیر سهراب، کجدر سرباز و باهو کلات در طی دوره 39 ساله و مقادیر 7 شاخص خشکسالی شامل: شاخص بارش استاندارد SPI و شاخص درصد نرمال PN شاخص دهک ها DI شاخص Z چینی CZI شاخص Z چینی اصلاح شده MCZI ساخص عدد ZSI Z و شاخص ناهنجاری بارش RAI در مقیاس سالانه توسط نرم افزار DIP و DIC محاسبه شدند. سپس شاخص مناسب در هر ایستگاه به دو روش مذکور تعیین گردید. نتایج حاصل از ارزیابی روش کمینه مقدار بارش برای انتخاب شاخص مناسب نشان داد که در سال وقوع کمینه مقدار بارش، شاخص های خشک سالی وضعیت های متفاوت را نشان می دهند و بنابراین این روش خاص مناسب را نمی نماید بر اساس نتایج روش توزیع نرمال، در ایستگاه هایی لویانی قصر قند، پیر سهراب، کجدر سرباز و باهو کلات به ترتیب شاخص های SPI و SPI و CZI و SPI مجموع اختلاف هایی برابر با 8.7098 ، 22.5810 ، 14.7702 و 11.086 در صد در مجموع طبقات به عنوان مناسب ترین شاخص انتخاب شدند.

کلیدواژه ها:

توزیع نرمال ، کمینه مقدار بارش ، سیستان و بلوچستان ، شاخص های خشکسالی