تعیین وضعیت فرسایش بادی در رخساره های ژئومورفولوژی سیستان (منطقه زهک)

فرسایش بادی در منطقه سیستان معضلی است که گریبان گیر تمام امور ساکنان این منطقه گردیده است و خاک به عنوان بستر توسعه، بقاء و پیشرفت جامعه بشری نیازمند توجه و حفاظت بیشتری است. اندازه گیری های فرسایشپذیری بادی خاک و سرعت آستانهی فرسایش بادی در منطقهی زهک به کمک تونل باد نشان داد که، به طور کلی خاک منطقه مورد مطالعه از تخریب و پتاسیل فرسایش پذیری بادی بالایی برخوردار است. با توجه به نقشه های حاصله مشخص شد حداکثر اراضی منطقه دارای سرعت آستانه فرسایش بادی 3/1 تا 3/5 متر برثانیه و کمترین مساحت مربوط به سرعت آستانهی فرسایش بادی بین 3/6 تا 4 متر برثانیه میباشد. در سرعت 8 متر برثانیه مناطق با فرسایش پذیری 400 تا 500 گرم بر 0/3 مترمربع بیشترین سطح و اراضی با فرسایش پذیری 600تا 700 گرم بر 0/3 متر مربع کمترین مساحت را شامل میشوند. در سرعت 12 متر برثانیه، فرسایش پذیری 300 تا 400 گرم بر 0/3 مترمربع در مدت یک ساعت دارای مساحتی بیشتر از سایر اراضی و کمترین مساحت مربوط به مناطقی با فرسایش پذیری 10000 گرم بر 0/3 مترمربع در یک ساعت میباشند. شرایط اقلیمی و جولان بادهای با سرعت زیاد، سبب شده تا خاک دگرگونی های مستمری را متحمل گردد که تخریب و به دنبال آن فرسایش و هدر رفت آن را باعث میشود. ادامهی رخداد فرسایش بادی در این منطقه با چنین شدت و سرعتی آیندهای نامطمئن داشته و فاجعهای بزرگ خواهد بود. از اینرو ضروری است تا اقدامات جدی و علمی که از کارآمدی مناسبی برخوردارند صورت پذیرد تا این پدیده به عنوان تهدیدی برای سلامت جامعه، اقتصاد و محیط زیست از سرعت و شدت خود کاسته و به عنوان خطری برای رشد و توسعهی منطقه شناخته نشود.

کلیدواژه ها:

سرعت آستانه ، فرسایش پذیری بادی ، تونل باد ، رخساره های ژئومورفولوژی ، منطقه زهک