تأثیر فسفات های سدیمی روی ظرفیت نگهداری آب فیل شوریده Otolithes rubber هنگام نگهداری به صورت منجمد

هدف این مطالعه بررسی تأثیر مخلوط سدیم تری پلی فسفات و سدیم هگزا متافسفات 2 در صد روی ظرفیت نگهداری آب فیله ماهی شوریده Otolithes rubber طی نگهداری به صورت منجمد می باشد. بدین منظور شیوه های ماهی شوریده به مدت 10 دقیقه در محلول سدیم تری پلی فسفات و سدیم هگزا متا فسفات تا رسد. و، سپس در پاکت های پلی اتیلنی تحت خلأ بسته بندی و در دمای -40 درجه سانتی گراد درون تونل انجماد منجمد گردیدند. سینه های شاهد و تیمار شده به مدت شش ماه درون سردخانه (-18 درجه سانتی گراد) نگهداری شدند. ظرفیت نگهداری آب، آبچلینگ بعد از یخ گشایی Drip Loss و بعد از پخت Cooking Loss در روزهای صفر، 30، 60، 90، 320، سبک 50% 80 اندازه گیری شدند. نتایج به دست آمده حاکی از آن بود که مقدار ظرفیت نگهداری آب، آبچلینگ بعد از یخ گشایی و پخت در نمونه های شاهد نسبت به نمونه های تیمار شده با فسفات ها ی سدیم دید، افزایش بیشتری را طی دوره نگهداری نشان دادند 0.05>p. بنابراین فسفات ها ی سدیم این باعث افزایش ظرفیت نگهداری آب کاهش میزان آبچلینگ و از انجماد و پخت در فیله ماهی شوریده گردیدند .

کلیدواژه ها:

فسفات ها ی سدیمی ، شوریده ، آبچلینگ ، ظرفیت نگهداری آب