پهنه بندی پتانسیل سیل خیزی حوزه آبخیز نمین با استفاده از فرآیند تهیه سلسله مراتبی

سیل یکی از پدیده ها و بلایای طبیعی است که امکان وقوع آن در هر مکان و زمانی وجود دارد. لذا شناسایی مناطق با پتانسیل سیل خیزی از اقدامات بسیار مهم در کاهش خسارات است. یکی از روش های مدیریتی مواجهه با سیل، پهن بندی سیل می باشد. هدف از این تحقیق بررسی اثر عوامل مؤثر در وقوع سیل یعنی شیب، ارتفاع، ضریب فرم حوزه، حداکثر بارش 24 ساعتهAHP، ارتفاع رواناب، تراکم زهکشی، نسبت انشعابات، شاخص پوشش گیاهی NDVI ، کاربری اراض سازنده زمین شناسی با استفاده از GIS ولی نقشه پهنه بندی خطر سیل قالب مدل AHP در حوزه آبخیز نمین می باشد. با این روش به طور بهینه عوامل مکانی در وقوع سیل بررسی و نقشه پهنه بندی پتانسیل سیل خیزی به دست آمده 1٬200 هکتار از مراتع این حوزه آبخیز در محدوده با خطر زیاد و خیلی زیاد سر قرار گرفت. نتایج هم پوشانی نقصی نهایی با نقشه های مربوط به هر یک از عوامل ده گانه مقصر بر وقوع سیلاب نشان می دهد که سه عامل شیب، ارتفاعات از سطح دریا و حداکثر بارش 24 ساعت بیشترین تأثیر را بر وقوع سیل می توانند داشته باشند و به نتایج تحقیق حاکی از آنست که برای کاهش تولید رواناب و خطر سیل با توجه به ثابت بودن شرایط مورفولوژی، پتروگرافیکی و هیدرو و اقلیمی حوضه آبخیز باید مدیریت و استقرار پوشش گیاهی و مدیریت کاربری اراضی پرداخت تا با جلوگیری از تخریب مراتع و تغییر کاربری اراضی بتوان با کاهش رواناب در سطح زمین، موجب کاهش خطر سیلاب، کاهش فرسایش خاک، تغذیه بیشتر آب های زیرزمینی و کاهش خسارات احتمالی جانی و مالی شد.

کلیدواژه ها:

سیل خیزی ، پهنه بندی ، حوزه آبخیز نمین ، تحلیل سلسله مراتبی