بررسی رابطه مدیریت استعداد ویادگیری سازمانی با اثرمیانجی گری سرمایه اجتماعی در شرکت آب وفاضلاب استان گلستان

مدیریت استعداد به عنوان سیستمی برای شناسایی، استخدام، پرورش، ارتقا و نگهداری افراد مستعد، با هدف بهینه کردن توانسازمان به منظور تحقق نتایج کسب وکار، تعریف شده است. از سوی امروزه سرمایه اجتماعی، نقش بسیار مهم تری نسبت به سایرسرمایه ها در سازمان ها و جوامع ایفامی کند و شبکه های روابط جمعی و گروهی، انسجام بخش میان انسان ها و سازمان ها هستندبه عبارت دیگر سازمان زمانی قادر به ایجاد مزیت رقابتی برای آینده بوده و از طریق تقویت سرمایه اجتماعی به سمت یادگیریسازمانی پیش بروند و در جهت خلق ارزشها و راهبردهای جدید گام بر دارد که بداند چگونه می تواند از دانش و استعدادکارکنان در تمام سطوح سازمان بهره بگیرد .هدف اصلی ازتحقیق حاضر، بررسی رابطه بین مدیریت استعداد ویادگیری سازمانی با اثرمیانجی گری سرمایه اجتماعی در شرکتآب و فاضلاب استان گلستان می باشد که کمک معادلات ساختاری به آزمون فرضیه ها پرداختیمدراین تحقیق برای سنجش مدیریت استعداد ازپرسشنامه اهلی (2007)، برای سنجش یادگیری سازمانی از پرسشنامه 31 سؤالینیفه (2001) وبرای سنجش سرمایه اجتماعی از پرسشنامه 10 پاتنام (1995) استفاده شده است.تعداد اعضای جامعه آماری 300 نفرواندازه نمونه 186 نفرمی باشد.جهت تجزیه و تحلیل داده ها از روشهای تحلیل توصیفی نظیر جدول توزیع فراوانی ، نمودار، میانگینو انحراف معیاروروشهای تجزیه و تحلیل استنباطی بااستفاده ازنرم افزار SPSS16 و ازفن تحلیل مسیروآزمون آماره (تی یا همانt-value) با استفاده از نرم افزار Lisrel8.8 به منظور آزمون فرضیات تحقیق استفاده شد.این تحقیق شامل 4 فرضیه اصلی میباشد. نتایج حاصل از فرضیات اصلی نشان دادکه در شرکت آب وفاضلاب استان گلستان، بین مدیریت استعداد ویادگیریسازمانی و سرمایه اجتماعی رابطه مثبت ومعنی داری وجوددارد.

کلیدواژه ها:

مدیریت استعداد ، سرمایه اجتماعی ، یادگیری سازمانی