تحلیل شدت، مدت و استخراج شاخص خشکسالی های ایستگاه تبریز

بررسی خشکسالی، بویژه تعیین دقیق دوره تداوم آن، از اهمیت بسزایی در مدیریت منابع آب و برنامه ریزی در راستای کاهش اثرات منفی حاصل از آن برخوردار است. در این پژوهش برای تحلیل خشکسالی های ایستگاه تبریز از آمار بارندگی سال های 1951 تا 2012 استفاده شده است. براساس بررسی های انجام گرفته با استفاده از روش هربست مشخص شد که 15 دوره خشکی در مدت 61 سال مورد مطالعه به وقوع پیوسته است که خصوصیات دوره های خشکی شامل، شروع، خاتمه، مدت و شدت خشکسالی در آنها متفاوت می باشد. نتایج نشان داد که بیشترین تداوم خشکسالی به مدت 81 ماه از فوریه 1995 تا نوامبر 2001 ادامه داشته و شدت خشکسالی در این دوره 0/21 بوده و کمترین تداوم خشکسالی ها مربوط به سال های 1955 و 1978 به مدت 3 ماه ادامه داشته است. هرچه دوره تداوم خشکسالی طولانی تر باشد منابع آبی منطقه را بیشتر تحت تأثیر قرار داده و فشار برداشت بر ذخایر آبی منطقه را افزایش خواهد داد. لذا با تعیین شاخص خشکسالی که نمایان گر اطلاعات و شرایط رطوبتی دوره های خشکی می باشد، می توان گامی اساسی در مدیریت بهینه منابع آب و بهره برداری از آن ها برداشت.

کلیدواژه ها:

خشکسالی هواشناسی ، روش هربست ، بلند مدت ، تبریز