بررسی راهکارهای عملی تحقق نظام مصوب برنامه ریزی درسی غیر متمرکز دانشگاهی

پژوهش حاضر با روش تحقیق آمیخته از تحلیل اسنادی و پیمایش به دنبال شناسایی راهکارهای عملی تحقق نظام مصوب برنامه ریزی درسی غیر متمرکز از دید جامعه آماری شامل، اعضای هیات علمی رشته علوم تربیتی دانشگاه های دارای هیات ممیزه شهر تهران در سال تحصیلی 89-88 بوده است. از میان 134 نفر اعضای هیات علمی دانشگاه های الزهرا، بهشتی، تهران، تربیت معلم، تربیت مدرس و علامه طباطبایی با استفاده از جدول کرجسی و مورگان 101 نفر نمونه آماری عضو هیات علمی با روش طبقه ای متناسب با حجم و تصادفی ساده انتخاب شده اند. ابزار گردآوری داده ها، پرسشنامه محقق ساخته بود و در تحلیل داده های حاصل نیز طی برنامه spss از انواع آزمون های شاخص های توصیفی (میانگین، انحراف معیار و انواع جداول) و استنباطی (آزمون تی تک متغیره»، آزمون تی دو گروه مستقل»، آزمون F تحلیل واریانس یک راهه» و آزمون های تعقیبی مربوطه) استفاده شده است. روایی ابزار از دید متخصصان و پایایی آن نیز حسب آلفای کرونباخ با ضریب 0/91 تامین شده است. نتایج نشان داد که وجود فرهنگ برنامه ریزی درسی استاد محور، توانمندی تخصصی برنامه ریزی درسی در اعضای هیات علمی، انگیزش شخصی اساتید، برقراری ساز و کار تامین مالی و اعتباری متناسب دانشگاهی، ایجاد ساختار تشکیلاتی متناسب دانشگاهی، وجود نظام آموزش، هدایت و حمایت تخصصی دانشگاهی، ایجاد ساز و کار قانونی متناسب و نیز وجود باور باطنی عضو هیات علمی به اهمیت برنامه ریزی درسی استاد محور عمده ترین راهکارهای عملی تحقق نظام مصوب برنامه ریزی درسی غیر متمرکز دانشگاهی خواهد بود. در هر یک از راهکارهای فوق، حسب متغیرهای تعدیل کننده اعضای هیات علمی، تفاوت معنادار طی تحلیل استنباطی حاصل شده است.

کلیدواژه ها:

برنامه ریزی درسی ، نظام مصوب ، تمرکز زدایی ، اعضای هیات علمی