رابطه هوش اخلاقی و هوش معنوی با رضایت شغلی کارکنان سازمان های دولتی

پژوهش حاضر با هدف بررسی سهم هوش اخلاقی و هوش معنوی در تبیین رضایت شغلی انجام شد .آزمودنی ها شامل 276 نفر از کارکنان مرد سازمان های دولتی نجف اباد بودند که به شیوه خوشه ای چند مرحله ای انتخاب شده و به سه پرسش نامه شایستگی اخلاقی لنیک و کیل(2005)،هوش معنوی(عبداله زاده و همکاران،1387) و فرم کوتاه رضایت شغلی مینه سوتا(1967) پاسخ دادند .برا ی تحلیل آماری داده ها از هم بستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چند متغیری استفاده شد. نتایج نشان داد که بین هوش اخلاقی،هوش معنوی ورضایت شغلی رابطه مثبت معناداری وجود دارد. جهت بررسی توانایی نمرات هوش اخلاقی و هوش معنوی در پیش بینی رضایت شغلی از رگرسیون چند متغیره پس از کنترل ویژ گی های دموگرافیک استفاده شد . نتایج نشان داد که ویز گی های دموگرافیک تنها 3 درصد واریانس راتبیین می کند. پس از وارد کردن مقیاس های هوش معنوی و هوش اخلاقی 6 درصداز واریانس رضایت شغلی راتبیین کردند .هم چنین ضریب هم بستگی چندگانه0.31 به دست آمده در حد متوسط معنادار است. در مدل نهایی تنها مقیاس هوش معنوی به لحاظ آماری معنادار است. ودر میان ابعاد هوش اخلاقی تنها بعد عمل کردن مبتنی بر اصول و ارزش ها 9 درصد از تغییرات رضایت شغلی را تبیین می کند.

کلیدواژه ها:

هوش اخلاقی ، شایستگی اخلاقی ، هوش معنوی ، رضایت شغلی ، کارکنان سازمان های دولتی