ساختار هایی تاشونده دذ فضای پایدار معماری و شهری سازی

نیروهای فر هایی راشکل میدهد که حاصل سازگاری با محیط پیرامونشان است حال بشر به عنوان قسمتی از این طبیعت نیاز به ساختاری دارد که بتواند به نیاز های محیطی و انسانی خود جواب دهد ساختار هایی قابل گسترش با ایجاد پایدار در سطوح مختلف که میتوان کیفیت محیطی را در سطح معماری و شهری سازی ارتقا ببخشند ضرورت میبابد بنابراین ساختارهایی قابل گسترش به عنوان ساختار هایی تاخورده و باز و بسته شونده به شکلهای اوریگامی سازه های غشایی یا چادری و سازه های فنری مهار شده به علت اینکه توان آن را دارند که در اشکال وفرم های متفاوت کارکردهای متفاوت را در حیطه ی معماری و شهرسازی پاسخگو باشد مورد بررسی قرار گرفته اند حال این سوال پیش می آید که این ساختار ها چگونه اجرا میشود وچگونه طراحان میتوانند از این ساختار ها استفاده کنند به پژوهش پرداخته شده است این تحقیق به صورت کتابخانه ای و توصیفی تحلیلی با نتیجه گیری عقلی و منطقی دنبال میشود.

کلیدواژه ها:

ساختارهای تاشو ، فناوری ، پایداری ، اوریگامی ، کیفیت محیطی