تاثیر تحقیق و توسعه داخلی و آموزش و ترویج بخش کشاورزی بر صادرات بخش کشاورزی ایران

توسعه صادرات کشاورزی به عنوان بخش محوری در بهبود عملکرد اقتصادی کشور جز با کشاورزی مکانیزه و پایدار تحقق نمی یابد. مکانیزاسیون در گرو کارا از دستاوردهای تحقیقاتی و سه در هزار است که با آموزش و ترویج می تواند در راستای پایداری رشد و توسعه صادرات کشاورزی نهادینه گردد. لذا بررسی اثرگذاری تحقیقات توسعه داخلی و آموزش و ترویج بخش کشاورزی بر صادرات این بخش از اهمیت بسزایی برخوردار است. ازاین رو و پژوهش حاضر به بررسی تأثیر متغیرهای مذکور بر صادرات بخش کشاورزی ایران طی دوره 1392-1350 می پردازد. نتایج به دست آمده نشان می دهد افزایش و بهبود عملکرد آموزش و ترویج کشاورزی با ارتقای آگاهی و دانش کشاورزان نسبت به جدیدترین فناوری حاصل از تحقیقات و سه، انگیزه کشاورزان را در استفاده از ابزارآلات و نهاده های تولیدی دارای نوآوری داخلی افزایش داده و منجر به افزایش عملکرد در هکتار افزایش قدرت رقابت پذیری این بخش می گردد.

کلیدواژه ها:

تغییرات نوآوری ، آموزش و ترویج ، صادرات بخش کشاورزی