بهینه سازی عملگر مورد استفاده در سازه تحت بار دینامیکی به کمک الگوریتم ژنتیک

بهبود پاسخ سازه در مقابل تحریکات زلزله به بحث مهمی در دهه های اخیر تبدیل شده است و از روش های متنوعی برای این کار استفاده شده است.یکی از این روشها پایش سازه و استفاده از عملگر در آن می باشد. عمگلر نقش مهمی در پایش فعال در سازه های بلند دارا می باشند تعیین محل دقیق و نیروی بهینه آن نقش مهمی در پایش ارتعاشات این سازه ها دارد. در این مقاله با استفاده از الگوریتم ژنتیک نه تنها روش بهینه ای برای تعیین محل عملگر در سازه بلکه روشی برای یافتن نیروی بهینه آن تحت بار دینامیکی ارائه می کند. نتایج بهینه یابی عامل هایی میراگر جرمی جهت کمینه سازی تایع هدف جابجایی بیشینه بررسی می شود. برای سنجش کارآیی این روش با روشهای به کار رفته پیشین مورد مقایسه و تحلیل قرار گرفته است. نتایج به دست آمده ساده و مؤثر بودن روش پیشنهادی را نشان می دهد.

کلیدواژه ها:

سازه هوشمند ، پایش فعال ، الگوریتم ژنتیک ، بهینه سازی ، عملگر