بررسی نقش میانجی تعهد سازمانی در رابطه بین گردش شغلی و بروز رفتار خلاقانه (مطالعه موردی: گروه صنعتی پارت لاستیک)
محل انتشار: دومین همایش بین المللی مدیریت و فرهنگ توسعه
سال انتشار: 1394
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 712
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
ICOM02_015
تاریخ نمایه سازی: 19 اردیبهشت 1395
چکیده مقاله:
به دنبال پیچیدگی تغییرات جوامع ، بالتبع سازمان ها در آینده ای نه چندان دور تنها زمانی قادر به ادامه حیات خود خواهند بود که قادر باشند از قابلیت ها، تعهد و ظرفیت یادگیری سرمایه های انسانی خود در تمامی سطوح سازمان بهره لازم را ببرند. امروزه کل جامعه جهانی در حال فراگیری مشترک است.در بسیاری از سازمان ها برنامه های آموزش اجباری در سطح شغل افراد بدین منظور اجرا شده است. اما عملا" نتایج رو به رشدی در پی نداشته است. استراتژی گردش شغلی با فراهم آوردن محیطی خلاق و آرمان گرا ، سازمانی امن و آسوده را فراهم می کند که خلاقیت و چالش های ابراز عقاید نو ارزش تلقی می گردد.گردش شغلی به گونه ای منصفانه فاصله دو دیدگاه آرمان های کارکنان و واقعیت ها را پاسخ می دهد و کارکنان را به سوی خلاقیت سوق می دهد؛ آنچه امروزه از آن به عنوان مزیت رقابتی یاد می شود. لذا در پژوهش حاضر هدف بر آن است اثر گردش شغلی بر بروز رفتار خلاقانه را با حضور و عدم حضور مولفه میانجی تعهد سازمانی را در یک گروه صتعتی تولیدی مورد بررسی قرار دهد. جامعه آماری این تحقیق کارکنان (کارشناس ممتاز و بالاتر در سطوح فنی ، میانی و عالی) گروه صنعتی پارت لاستیک هستند که تعداد آن ها 110 نفر می باشند. ابزار جمع آوری داده ها پرسشنامه استاندارد با طیف پنج گزینه ای لیکرت بوده و روایی سازه از طریق تحلیل عامل اکتشافی و تاییدی مورد بررسی قرار گرفت. تجزیه و تحلیل داده های پژوهش از طریق مدلسازی معادلات ساختاری(SEM)با استفاده از نرم افزار SPSSو SMART PLS انجام شد. یافته های این تحقیق نشان می دهد رابطه گردش شغلی با تعهد سازمانی مثبت و معنی دار است و گردش شغلی به واسطه تعهد سازمانی نتیجه مثبتی بر بروز رفتار خلاقانه در جامعه مورد مطالعه دارد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
آزاده بدیلی
دانشجوی کارشناسی ارشد مدیریت استراتژیک ، دانشگاه فردوسی مشهد،واحد بین الملل
علیرضا خوراکیان
استادیار، دانشکده علوم اداری و اقتصاد، دانشگاه فردوسی مشهد
محمدمهدی فراحی
استادیار، دانشکده علوم اداری و اقتصاد، دانشگاه فردوسی مشهد
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :