تحلیلی بر الگوی گسترش فیزیکی شهر سنندج با رویکرد فرم شهری پایدار

درپی افزایش جمعیت شهرنشین و بروز بحران های محیط زیست و ناپایداری های محیطی در شهرها، یکی از موارد اساسی در راستای نیل به توسعه شهری پایدار، شناخت الگوی کالبد شهر و تلاش برای دستیابی به فرم شهری پایدار است. از میان ایده های متعدد شهر فشرده توانست طرفداران بیشتری را به خود اختصاص دهد. شهرسنندج که مادرشهری منطقه ای است، طی سه دهه اخیر رشد شتابانی در افزایش جمعیت و همچنین در گسترش سطح داشته است به گونه ای که خزش شهری به عنوان یکی از فرایندهای رشد فیزیکی این شهر به وضوح قابل مشاهده می باشد. بنابراین هدف این پژوهش ضمن سنجش فرم شهری، شهر سنندج، با استفاده از مدل کمی هلدرن، مرور انواع فرم های شهری و رابطه آنها با مفاهیم پایداری است تا بتواند ضرورت توجه به ایده شهر فشرده را در گفتمان های توسعه شهری پایدار تبیین کند.

کلیدواژه ها:

توسعه شهری پایدار ، فرم شهری ، شهر فشرده ، خزش شهری ، شهر سنندج