بررسی سیر افول طرح های اسلامی در بناهای شهری (نمونه موردی: مسجد ولیعصر (عج) تهران)

ایران در تاریخ اسلام یکی از مراکز برجسته ی هنر اسلامی بوده و معماری اش از غنی ترین موارد موجود است. معماری سنتیبه خصوص معماری معابد و به ویژه مساجد، تصویری است از جهان یا انسان در ابعاد جهانی اش. شکل های مورد استفاده درمعماری از مفهوم سنتی ریاضیات، به خصوص هندسه و اشکال هندسی، جدایی ناپذیرند. مبنای درک معماری سنتی اسلامی، کهعملاً اصول معماری مقدس را از مسجد به تمام واحدهای دیگر معماری و دست آخر به طراحی شهرک و شهر بسط می دهد، رابطهی موجود بین جهان، انسان به مفهوم سنتی آدم و معماری است. این رابطه ضمناً به واسطه ی اصل الهی که منبع تمام این حقایقاست حفظ شده و ریشه در آن دارد. از دیدگاه سنتی می توان گفت انسان و جهان خود نمونه هایی از "هنر مقدس" هستند. هدفاز این پژوهش نفوذ به مفاهیم درونی معماری اسلامی سنتی ایران و بررسی چرائی کم رنگ شدن طرح های اسلامی در بناهایمذهبی شهری می باشد.

کلیدواژه ها:

طرح اسلامی ، طراحی شهری ، بنای سنتی ، مسجد