جایگاه اخلاق مدیریتی در الگوی اسلامی ایرانی

مفهوم سبک زندگی از جمله مفاهیم علوم اجتماعی و علم جامعه شناسی و مردم شناسی است که اخیراً ودر دهه اخیر بسیار مورد توجه عالمان علوم اجتماعی و مدیران فرهنگی قرار گرفته است؛ سبک زندگی معناییاست که از به هم تنیدگی و پیوند و نظام وارگی و شبکه ای بودن عوامل متعددی که در شیوه های زندگی یا اقلیم های زیستن انسان تأثیر می گذارند، به وجود آمده است. تقریباً در اکثر تعریف های سبک زندگی می تواندو مفهوم را یافت که در تعریف سبک زندگی در نظر گرفته شده است؛ و در واقع هر دو مفهوم هم، به واژه سبک باز می گردد: اول، مفهوم وحدت وجامعیت و دوم، مفهوم تمایز و تفارق. مدیریت مصرف هر جامعه نقشى تعیین کننده در تخصیص منابع تولید، نوع کالاهاى تولیدى و شیوه توزیع آن ها دارد؛ زیرا تخصیص بهینه منابع براى تولید کالاها و ارائه خدمات به منظور تأمین نیازهاى ضرورى و حیاتى جامعه و رفع فقر و محرومیت،تا حد زیادى به شناخت الگوى صحیح مصرف و فرهنگ سازی وحاکمیت آن بستگى دارد.اما آن چه در تعریف های سبک زندگی، جلوه گر می شود آن است که با یکی از پیش نیازهای این مسیر برای رسیدن به نتیجه مطلوب، زمینه سازی ذهنی و فرهنگی برای اقشار مختلف جامعه است. لذا بدون ایجاد فرهنگ این کار ومدیریت اخلاقی آن و تامین بایسته های آن به طور قطع راه به جایی نخواهیم برد

کلیدواژه ها:

سبک زندگی ، مدیریت مصرف ، آسیب شناسی ، تمدن اسلامی