بررسی رابطه بین ابعاد سازمانهای یادگیرنده با توانمندسازی کارکنان دانشگاه های (مراکز) جامععلمی کاربردی آ.غربی

یادگیری یکی از راهبردهای اساسی فرآیند ایجاد توسعه توانمندسازی است یادگیری و توانمندسازی در سازمان تفکیک ناپذیرند و باید با هم توسعه یابند ایجاد توانمندسازی بطور طبیعی فرآیند یادگیری را ایجاد می کند مسئاله اصلی تحقیق حاضر این است که بین ابعاد سازمانهای یادگیرنده و توانمندسازی کارکنان دانشگاه های (مراکز) جامع علمی کاربردی استان آذربایجانغربی چه رابطه ای وجود دارد؟ به این منظور 1 فرضیه اصلی و 5 فرضیه فرعی طراحی شده است جهت آزمون فرضیه ها 2 پرسشنامه که بترتیب پرسشنامه اول شامل 55 سوال که ابعاد سازمانهای یادگیرنده و پرسشنامه دوم شامل 35 سوال که توانمندسازی کارکنان را سنجش می کند که با استفاده از ابعاد ارزش های فرهنگی، ارتباطات ویژگیهای کارکنان، بهسازی عملکرد و انتقال دانش تنظیم گردید

کلیدواژه ها:

سازمان یادگیرنده ، توانمند سازی ، ارزشهای فرهنگی ، ارتباطات ، ویژگی های کارکنان ، بهسازی عملکرد ، انتقال دانش