ارزیابی تنوع ژنتیکی ناخنک Astragalus hamosus L با نشانگرهای ISSR

تنوع ژنتیکی به عنوان مهمترین عامل در انتخاب یک فرد از اهمیت فراوانی برخوردار است پیشرفت های اخیر در کاربرد واکنش زنجیره ای پلی مراز PCR امکان امتیازدهی افراد را در تعداد زیادی جایگاه مسیر ساخته است روش های مولکولی متفاوتی برای شناسایی تفاوت های ژنتیکی موجودات در دسترس می باشد که استفاده از نشانگرهای مولکولی DNA ابزار قدرتمندی در این زمینه به شمار می آید در این تحقیق تنوع زنتیکی 24 ژنوتیپ ناخنک با استفاده از 10 آغازگر ISSR مورد ارزیابی قرار گرفت پس از استخراج DNA ژنومی نمونه های محلول تحت واکنش زنجیره ای پلیمراز PCR قرار گرفت و سپس بر روی ژل آگارز 2/5 درصد الکتروفورز گردید مجموع آغازگرها 98 باند قابل امتیازدهی تولید کردند که 87 باند آنها چند شکل بود متوسط تعداد باند چند شکل به ازای هر آغازگر 8/7 برآورد گردید میانگین محتوای اطلاعات چند شکلی PIC و شاخص نشانگر MI به ترتیب 0/644 و 6/153 محاسبه شد آغازگرهای شماره 13 و 22 بیشترین محتوای اطلاعات چند شکلی و شاخص نشانگر را داشتند پس از امتیازدهی باندهای DNA دندروگرام های تجزیه خوشه ای با نرم افزار NTSYS ترسیم گردید که دندروگرام ماتریس تشابه دایس به روش میانگین فواصل UPGMA با داشتن بالاترین ضریب کوفنتیک r ژنوتیپ های ناخنک را به سه گروه تقسیم بندی کرد گروه اول شامل ژنوتیپ های جمعیت شورآباد صغیر و قادرآباد گروه دوم شامل ژنوتیپ های جمعیت ورزنه و چهارمحال و گروه سوم شامل ژنوتیپ های جمعیت پاکان بذر بود بیشترین شباهت با 96 درصد تشابه بین دو ژنوتیپ از رویشگاه دوم جمعیت قادرآباد دیده شد نتایج حاصل از تجزیه خوشه ای با گروه بندی تجزیه مولفه های اصلی مطابقت داشت در مجموع نتایج نشان داد که نشانگر ISSR ابزار مناسب و موثری در ارزیابی تنوع ژنتیکی ژنوتیپ های ناخنک می باشد

کلیدواژه ها:

ناخنک ، تنوع ژنتیکی ، نشانگر ISSR ، چند شکلی