نیازهای جاده ای توسعه گردشگری در گیلان شرقی

رشد شدید جمعیت در دهه های 70 - 1360 ضرورت توجه هر چه بیشتر به اشتغال زایی را ایجاب می نماید. به لحاظ این رشد جمعیتی و تراکم شدید جمعیت در استان گیلان، برنامه های توسعه ای باید در جهت ایجاد اشتغال و درآمد برای جوانانی باشد که وارد بازار کار می شوند. برای پاسخگویی به این مشکلات در برنامه ریزی های منطقه ای، باید از توانمندی های محیطی جهت رفع مشکلات و پاسخگویی به نیازها سود برد. گیلان شرقی دارای توانمندی بسیار بالا در زمینه اشتغالزایی از طریق توسعه گردشگری می باشد. فضاهای روستایی و شهری این منطقه، با چشم اندازهای بسیار مستعد، توان جذب گردشگران بسیاری را از اقصی نقاط ایران و کشورهای همجوار دارا می باشند که در صورت ایجاد زیر ساخت های لازم، توانمندی منطقه در جذب گردشگران فزونی یافته و فضای کسب و کار، جانشین بیکاری موجود در منطقه می شود. یکی از این کمبودهای بسیار تاثیرگذار در توسعه گردشگری گیلان شرقی، راه و جاده های ارتباطی برای دسترسی آسان گردشگران به منطقه است که گیلان شرقی به این لحاظ با مشکل مواجه بوده و با دارا بودن مناسب ترین موقعیت گردشگری، تا حدودی در انزوای جغرافیایی واقع شده است. راه یکی از سرمایه های ملی و بهترین عامل توسعه اجتماعی و اقتصادی یک منطقه می باشد، به شکلی که هر چه نسبت به گسترش شبکه راه ها اقدام شود، در جهت توسعه آن منطقه گام برداشته شده است. برای سفر از ایران مرکزی به گیلان شرقی به ویژه در ایام تعطیل که زمان اوج گردشگری می باشد، باید از مسیر شهر رشت و یا جاده روستایی سنگر که در این ایام بسیار پرترافیک و در مواردی برای چند ساعتی بسته می شوند، عبور کرد. برای بسیاری از گردشگران که در ورود به منطقه با چنین مشکلی مواجه می شوند، عدم رضایت از انتخاب گیلان شرقی برای گذران اوقات فراغت را سبب می گردد. برای رفع این مشکلات، دو سناریو کوتاه مدت دو ساله، و بلند مدت پنج ساله برای بازسازی مسیر جدید سراوان به سیاهکل و لاهیجان، و نیز مسیر قزوین به رحیم آباد مطرح می شود، زیرا برای رسیدن به اهداف توسعه در گیلان شرقی، گسترش راه و سیستم حمل و نقل جهت ایجاد دسترسی مناسب، از ضروریات توسعه گردشگری در منطقه است.