بیولوژیکی آلاینده های آلی کینولین، اتیلن گلیکول، اگزالات و استات موجود درآب با استفاده از سیستم لجن فعال و بررسی تاثیر یون های منیزیم، روی وکلسیم بر روی میزان حذف

فرایند لجن فعال در تصفیه بیولوژیکی آبهاب آلوده از اهمیت ویژه ای برخوردار می باشد. در این بررسی به مطالعه هضم زیستی ترکیبات کینولین، اتیلن گلیکول، اگزالات و استات توسط فرایند لجن فعال تحت شرایط هوازی پرداخته شد و مشخص گردید از میان ترکیبات فوق فقط استات به طور کامل هضم می گردد. سپس به بررسی اثر غلظتهای مختلف یونهای منیزیم، روی، کلسیم، بر روی هضم استات پرداخته شد و مشخض گردید با افزایش غلظت یون منیزیم تا مقدار 250ppm عمل ته نشینی به خوبی انجام شده و عمل لخته سازی لجن فعال به سادگی صورت می پذیرد. یوم کلسیم نیز اثر مشابه با یون منیزیم بر روی فرایند لجن فعال از خود نشان می دهد و مشخض گردید در غلظتهای بالاتر از 150ppm، یون فلز روی میزان دفع استات کاهش می یابد و از طرفی در غلظتهای کمتر از 100ppm هیچ اثر بازدارندگی در فعالیت سیستم لجن فعال مشاهده نمی شود.

کلیدواژه ها:

لجن فعال ، تصفیه بیولوژیکی ، ترکیبات آلی ، اثر بازدارندگی یونهای فلزی