انتقال ژن به گندم (Triticum aestivum L.) با آگروباکتریوم و از طریق شاخه زایی مستقیم

به منظور بهینه سازی انتقال ژنبه گندم با استفاده از آکروباکتریوم واریته تجن به عنوان نماینده گندم ایرانی مورد ترارریزش قرار گرفت. برای انجام تراریزش از 3 نوع جداکشت جنین کامل بدون خراش، جنین کامل خراش یافته و جنین کاملی که 5 روز روی محیط کشت پیش کشت، کشت شده بود استفاده شد. جنین های کامل پس از ضدعفونی سطحی بذور تحت شرایط کاملاً استریل از بذور گندم جدا شدند. برای تراریزش از پلاسمید pCAMBIA 3301 حامل ژن گزارشگر gus و نشانگر قابل انتخاب bar که موجب ایجاد مقاومت در برابر علف کش فسفیتوتریسین می گردد استفاده شد. برای انجام تراریزش از سویه AGLO آگروباکتریوم استفاده گردید. به منظور بهینه سازی تراریزش گندم مهمترین عوامل مؤثر بر تراریزش گندم با آگروباکتریوم (نوع جداکشت، نوع کربوهیدرات مورد استفاده در محیط کشت تلقیح، استفاده از پلورونیک در دو سطح، استفاده از عصاره توتون، استفاده از نیروی خلأ و تراکم سلولهای باکتری در زمان انجام تلقیح) مورد بررسی قرار گرفتند. پس از آلوده کردن جداکشت ها با سوسپانسیون باکتری، جداکشت های آلوده شده به محیط کشت توام انتقال یافتند و پس از گذشت 3 روز به محیط کشت شاخه زایی حاوی 500 mg/l آنتی بیوتیک سفاتوکسیم جهت کنترل رشد باکتری انتقال پیدا کردند و پس از 1 هفته به محیط کشت انتخابی حاوی 5 mg/l علف کش فسفیتوتریسین و 250 mg/l سفاتوکسیم منتقل گردیدند. پس از 30 روز جنین های باز زا شده به محیط کشت ریشه زایی انتخابی انتقال یافتند. بیان ژن gus با استفاده از محلول رنگ آمیزی X-gluc در برگ گیاهچه های باز زا شده بررسی شد. ظهور نقاط آبی پراکنده بر روی برگ گیاهچه های باز زا شده نشاندهنده بیانگر تظاهر موقت ژن gus می باشد. تجزیه پی سی آر گیاهان تراریخنه احتمالی با آغازگرهای اختصاصی ژن gus نشان داد که حداقل یک نسخه از این ژن وارد ژنوم این گیاه شده است. در این تحقیق فراوانی تراریزش بر اساس درصد گیاهان مقاوم به علف کش محاسبه شد.

کلیدواژه ها:

گندم ، تراریزش ، آگروباکتریوم ، فسفینوتریسین