بررسی آلودگی هوا بر میزان مرگ و میرهای ناشی از بیماری های قلبی درشهرشیراز

اقلیم یکی از مهمترین عوامل جغرافیایی است که بر تمامی جنبه های زندگی بشر تأثیر بسزایی دارد. یکی از این جنبه ها تأثیر بر سلامت جسمی و روحی افراد است. در کنار تأثیر پارامترهای اقلیمی، افزایش میزان آلودگی هوا نیز تهدیدی جدی برای سلامت جامعه محسوب می شود. صنعتی شدن و رشد روزافزون شهرنشینی موجبات افزایش میزان آلودگی را فراهم کرده است و تأثیر مخربی بر سلامت عمومی داشته است. در این پژوهش ارتباط بین آلاینده هایی مانند مونواکسید کربن، دی اکسید نیتروژن، دی اکسید گوگرد، ذرات معلق با قطر 10 میکرون و ازن با میزان بروز مرگ و میرهای ناشی از بیماری های قلبی- عروقی شهر شیراز طی دوره آماری 1390-1383 بررسی گردید. و با استفاده از روش های آماری توصیفی و روابط همبستگی به تحلیل میانگین ماهانه، فصلی و سالانه متغیرها با فوت شدگان در سال های مورد بررسی پرداخته شد. نتایج حاصل از این پژوهش حاکی از آنست که در طول دوره آماری مورد نظر هیچ روز آلوده به آلاینده های (O(3 و (NO(2 در شهر شیراز مشاهده نگردید. روابط بین آلاینده ها دیگر و میزان مرگ و میر نیز معنادار بودن این همبستگی با تأخیر زمانی 5-1 روزه برای آلاینده های CO و PM و 10-6 روزه را (SO(2 نشان می دهد.

کلیدواژه ها:

آلودگی هوا ، بیماری های قلبی- عروقی ، ایپیدمیولوژی ، آلاینده های هوا ، شهرشیراز